خلاقيت و ناراستگويي: توانايي توجيه رفتار غيراخلاقي

Creativity and Dishonesty: The Ability to Justify Unethical Behavior

هدف پژوهش حاضر وارسي يك جنبه نامطلوب و مضر خلاقيت بود. فرض بر آن بود افراد خلاق‌ اين توانايي را دارند كه راه‌هايي خلاقانه براي توجيه رفتارهاي غيراخلاقي خود پيدا كنند و بنابراين بيشتر مي‌توانند خود را به ارتكاب رفتارهاي غيراخلاقي متقاعد كنند. با استفاده از روش نمونه‌برداري تصادفي چندمرحله‎اي، 165 دانشجوي كارشناسي (66 مرد،99 زن) انتخاب شدند و به آزمون خلاقيت عابدي (1372) و ماتريس‌هاي پيشرونده ريون (1995) پاسخ دادند. سپس به دو شكل در يك معماي اخلاقي قرار داده شدند: توجيه رفتار غيراخلاقي (ناراستگويي) در گروه توجيه‌پذير، آسان و در گروه توجيه‌ناپذير، دشوار بود. نتايج تحليل رگرسيون تعديل‌شونده نشان دادند مطابق با فرضيه‌هاي پژوهش، خلاقيت حتي پس از كنترل هوش، ناراستگويي را پيش‌بيني مي‌كند و ‌اين پيش‌بيني در گروه توجيه‌ناپذير بسيار قوي‌تر از گروه توجيه‌پذير است. براساس يافته‎هاي پژوهش حاضر مي‎توان دريافت خلاقيت افزون بر جنبه‎هاي مثبت داراي جنبه‌هاي منفي نيز هست.

The present study aimed to investigate an undesirable and harmful aspect of creativity. It was hypothesized that creative people have the ability to find creative ways for justifying their unethical behaviors, and thus they can better convince themselves to commit immoral behaviors. One hundred and sixty five undergraduates (66 males, 99 females) were selected using multistage random sampling. The participants completed the Abedi Creavity Test (2003) and the Raven`s Progressive Matrices (1995). The participants were exposed to an ethical dilemma in two ways: justifying unethical behavior (dishonesty) was easy in justifiable group and was difficult in unjustifiable group. Consistent with research hypothesis, the results of moderated regression analysis indicated that creativity predicted dishonesty even after controlling for intelligence and this prediction is stronger in the unjustifiable group than the justifiable group. The findings suggested that creativity had negative aspects besides positive aspects.