پيش‌بيني رفتارهاي خودشكن توسط جهت‌گيري هدف: نقش واسطه‌گري احساسات شرم و گناه

The Anticipation of Self-Defeating Behaviors by Goal Orientation: The Meditational Role of Shame and Guilt Feelings

پژوهش حاضر در چهارچوب يك مدل علّي، پيش‌آيندهاي رفتارهاي خودشكن را بررسي كرد. در اين مدل، انواع جهت‌گيري هدف به عنوان متغيرهاي برون‌زا، احساسات شرم و گناه متغيرهاي واسطه‌اي و رفتارهاي خودشكن متغير درون‌زا بودند. شركت‌كنندگان پژوهش 430 دانشجوي (286 زن، 144 مرد) دانشگاه شيراز بودند كه به روش خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند و به پرسشنامه‌ها‌ي هدف پيشرفت (اليوت و مك‌گريگور، 2001)، مقياس گرايش به شرم و گناه (كوهن، وودلف، پنتر و اينسكو، 2011) و مقياس رفتار و شناخت خودشكن (كانينگهام، 2007) پاسخ دادند. مدل پيشنهادي پژوهش با استفاده از تحليل مسير آزمون شد و براي معنا‌داري اثرات غيرمستقيم متغيرهاي رابطه‎اي، روش نمونه‌برداري‌هاي مكرر خودراه‌انداز به‌كار رفت. يافته‌ها نشان داد جهت‌گيري‌ تسلط گرايشي، هم به‌طور مستقيم و هم با واسطه‌گري احساسات شرم و گناه، پيش‌بيني‌كننده‌ منفي معنادار رفتارهاي خودشكن است. اما تسلط اجتنابي تنها به شيوه‌ مستقيم و مثبت، رفتارهاي خودشكن را پيش‌بيني مي‌كند. عملكرد گرايشي پيش‌بيني‌كننده‌ منفي مستقيم و عملكرد اجتنابي پيش‌بيني‌كننده‌ منفي غيرمستقيم رفتارهاي خودشكن است. نتايج بر مبناي نقش واسطه‌اي احساسات شرم و گناه مورد بحث قرار گرفتند.

The present study investigated a model of the antecedents of self-defeating behaviors. In this model, goal orientations were considered as exogenous variables, self-defeating behaviors as endogenous variable, and shame and guilt feelings as mediators. The participants were 430 (286 females, 144 males) university students selected from Shiraz University. The participants completed the Achievement Goal Questionnaire (Elliot & McGregor, 2001), the Guilt and Shame Proneness Scale (Cohen & Wolf, 2011), and the Self-Defeating Behavior and Cognition (Cunningham, 2007). The hypothetical model was tested by path analysis and significance of the meditational effects were examined by Bootstrap method. The results indicated that the mastery approach was a negative predictor of self-defeating behaviors both directly and indirectly through guilt and shame feelings as mediator variables, but the mastery avoidance had a positive direct effect on self-defeating behaviors. The performance approach had a negative direct effect, and the performance avoidance had a negative indirect effect on self-defeating behaviors. The findings were discussed in terms of the meditating role of guilt and shame feelings.