توصيف ساختمان فعلي گويش آبيز

Description of the Verbal Construction of Abiz Dialect

روستاي آبيز شهرستان زيركوه در استان خراسان جنوبي، به دليل نزديكي به كوير، واقع شدن در منطقه كوهستاني، در گذر تاريخ كمتر مورد تاخت و تاز و هجوم بيگانگان قرار گرفته و در نتيجه گويش آن پاكيزه تر و دست نخورده تر باقي مانده است. اين گويش از گويش هاي فارسي نو محسوب مي شود و نسبت به زبان فارسي كمتر تحول يافته و عوامل بيروني كمتر بر آن اثر گذاشته است و بسياري از ويژگي هاي فارسي كهن را حفظ كرده است. اين پژوهش در پي آن است تا توصيفي همزماني از ساختمان فعلي گويش آبيز ارايه كند. در بررسي ها مشخص شد كه در اين گويش، افعال شامل بسيط (ساده) و غير بسيط (مركب، پيشوندي، عبارت فعلي) مي شوند و هركدام از آنها به همراه اجزايي چون پيشوندها، ريشه ها، شناسه هاي فعلي، ساختمان فعلي گويش آبيز را تشكيل مي دهند. همچنين مشخص شد كه در گويش آبيز، به لحاظ پيشوندها، شناسه ها و زمان هاي مختلف بين افعال اين گويش و زبان فارسي رسمي تفاوت هايي وجود دارد.

The village of the Abiz from Zirkooh county of South Khorasan for the reason of adjacency to desert, to become situated in mountainous region, in the passing of time has been invaded and attacked less from the foreigners and as a result its dialect has been remained clearer and pure. This dialect has been considered among the dialects of modern Persian and changed less in relation to Persian language and the external factors influenced it fewer and retained lots of the features of the ancient Farsi. This research tries to present a simultaneous description of the verbal construction of Abiz dialect. In the inspections it became clear that in this dialect the verbs consists of incomposite (simple) and composite (compound, prefix, phrasal verbs) and each of them along with the parts such as prefixes, roots, verb inflections forms the verbal construction of Abiz dialect. Also it became distinct that in the Abiz dialect from the viewpoint of prefixes and various tenses, there is differences between the verbs of this dialect and formal Persian language.