سنجش كارايي فني بيمارستان‌هاي تامين اجتماعي

Technical Efficiency Measurement of Social Security Hospitals

زمينه و هدف: بيمارستان‏ها به‏ عنوان يكی از نهادهای مهم ارايه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی بخش سلامت، درصد بالايی از منابع كليدی اين بخش را جهت پاسخ گويی به نياز مصرف كنندگان در اختيار دارند. هدف از انجام تحقيق حاضر، شناسايی عوامل مؤثر بركارايی فنی، مقياس و مديريتی بيمارستان‏های تحت پوشش سازمان تأمين اجتماعی طی سال‏های 1386 تا 1388 و يافتن راهكارهای مناسب جهت افزايش سطح كارآيی بيمارستان‏های ناكارآمد. روش كار: جامعه آماری اين تحقيق شامل 65 بيمارستان فعال تامين اجتماعی طی سال‏های 1386 الی 1388 است. به منظور سنجش كارايی فنی بيمارستان‏ها از مدل تحليل پوششی داده‏ها (DEA) با فرض بازدهی ثابت و جهت بررسی كارايی مقياس و مديريتی از مدل نهاده محوری(BCC) با فرض بازدهی متغير نسبت به مقياس توليد (VRS) استفاده شد. نتايج: از ميان نهاده‏های مؤثر در كارايی فنی، مشخص گرديد كه بيمارستان‏های كوچك با كم‏تر از ‏صد تخت فعال به ميزان 11 درصد و بيمارستان‏های بزرگ با بيش‏‏تر از ‏صد تخت فعال ب ميزان 8/8 درصد از مازاد ورودی شامل نهاده‏های كاركنان پزشكی، پرستاری، ساير كاركنان و تخت فعال برای توليد خدمات بيمارستانی برخوردارند. همچنين ميانگين ضرايب اهميت نهاده‏ها شامل كاركنان پزشكی، كاركنان پرستاری، ساير كاركنان و تخت فعال در كارايی فنی بيمارستان‏های كوچك به ترتيب 24 ، 8/9 ، 7/11 و 8/16 درصد و در كارايی فنی بيمارستان‏های بزرگ به ترتيب 7/25 ،18 ، 7/21 و 7/30 درصد بدست آمد. نتيجه‏گيری: با توجه به ميانگين كارايی مديريتی و مقياس بدست آمده، توصيه مي‏گردد كه بيمارستان‏های تحت پوشش سازمان برای رسيدن به وضعيت كارآمد، نسبت به كاهش هزينه‏های مازاد مربوط به نهاده‏های ورودی و همچنين افزايش ميزان خروجی محصول يا خدمات دهی بيمارستانی اقدام نمايند.

Background and Aim: Hospitals as one of the major institutions providing health care services within the health sector utilize a high percentage of the sectorʹs key resources to respond to the needs of consumers. The aim of the present study was to identify factors affecting technical, scale and management efficiency of the Social Security Organization (SSO) hospitals during the period 2007-2009 and find ways to improve the efficiency of inefficient hospitals. Materials and Methods: A total of 65 SSO hospitals active during the period 2007-2009 were included in the study. Data envelopment analysis was used assuming constant return to scale of production (CRS). To distinguish between management and scale efficiency of hospital units, the study used input-oriented model (BCC) assuming variable return to scale (VRS). Results: The findings showed that small hospitals with less than, and large hospitals with more than, 100 active beds have 11% and 8.8% surplus inputs, respectively, the surplus inputs being medical and nursing staff, other personnel, as well as active beds for hospital services. In addition, the impact factors of medical staff, nursing staff, other personnel, and active beds were 24%, 9.8%, 11.7% and 16.8% for small hospitalsʹ efficiency and 25.7%, 18%, 21.7% and 30.7% for large hospitalsʹ efficiency, respectively.. Conclusion: Considering the average scale and management scores derived for efficiency measurement, it is recommended that the Social Security Organization hospitals reduce their surplus costs and increase their output products and services to achieve the optimum level of efficiency.