بررسي آزمايشات ترومبوفيلي و تغييرات آن‌ها در فرم شديد سندرم تحريك بيش از حد تخمدان

Evaluating thrombophilia in severe ovarian hyperstimulation syndrome

و وقايع (OHSS) زمينه و هدف: مهم ترين عوارض فن آوری های كمك باروری سندرم تحريك بيش از حد تخمدان ترومبوآمبوليك مرتبط با آن است. هدف از اين مطالعه ارزيابی برخی ترومبوفيلی ها در بيماران منتخب می تواند در ارزيابی خطر و تصميم گيری برای اقدامات پيشگيرانه سودمند باشد. روش بررسی: در 108 بيمار كانديدای لقاح ،C پروتيين ،S آزمايشگاهی كه به دنبال تحريك تخمدان 20 فوليكول يا بيش تر داشتند، سطح فعاليت پروتيين آنتی ترومبين، آنتی بادی های آنتی كارديوليپين و لوپوس آنتی كوآگولانت اندازه گيری شد. آزمايشات ترومبوفيلی در بيماران دچار علايم شديد و غيرشديد سندرم تحريك بيش از حد تخمدان مقايسه شد و تغييرات آ نها پس از مراجعه كردند OHSS شروع تظاهرات بالينی، با تكرار آزمايشات در هنگام بستری 43 بيماری كه با علايم شديد 101 در /7±16/ شديد پيدا كردند، كم تر بود ( 3 OHSS بيماران يكه علايم S پی گيری شد. يافت هها: ميانگين پروتيين شديد نيز كاهش يافت و OHSS فعاليت اين پروتيين پس از بروز تظاهرات بالينی .(P<0/001 ؛118/4±17/ مقابل 0 2 درصد كاهش يافت، / سطح آنتی ترومبين مبتلايان به فرم شديد، با بروز علايم 09 .(P<0/ 91 رسيد ( 001 /6±20/ به 1 آنتی ترومبين و آنتی بادی های آنتی كارديوليپين يا ،C سطوح پروتيين .(P=0/ اما اين تفاوت معن يدار نبود ( 051 نسبتاً پايين، S شديد نداشتند. نتيج هگيری: بيماران با فعاليت پروتيين OHSS آنتی كوآگولانت لوپوسی، ارتباطی با بروز شديد و بالطبع خطرات متعاقب آن هستند؛ در هنگام OHSS به دنبال تحريك تخمدان در معرض خطر بالاتر بروز كم تر نيز می شود. بنابراين بيماران در مقابل افزايش انعقادپذيری S پروتيين Severe OHSS بروز تظاهرات باليني آسيب پذيرتر خواهند بود. اين نكته بايد در ارزيابی ريسك بيماران و طراحی استراتژی پيشگيرانه مد نظر باشد.

Background: Ovarian hyper stimulation syndrome (OHSS) and its consequences, especially thromboembolic events, are of the most dangerous complications of assisted reproductive technologies (ART). It is unclear whether a thrombophilic predisposition or changes in blood components during clinical presentation of OHSS increase thrombotic risks. Testing for certain thrombophilias in selected high risk patients may help risk assessment and decision-making about prophylactic measures. Methods: In this study carried out in April 2010 to March 2011, 108 in vitro fertilization candidates with ≥20 follicles following ovarian stimulation were recruited. Protein S, protein C, antithrombin, lupus anticoagulant and anticardiolipin antibodies were measured. Blood tests were compared between severe and non-severe OHSS groups and their changes were traced after onset of clinical OHSS in 43 patients presenting with severe symptoms by repeating the tests at hospital admission. Results: Mean protein S activity was lower in severe OHSS group (101.7±16.3 vs. 118.4±17.0; P<0.001). After clinical presentation of severe OHSS, this level decreased to 91.6±20.1 (P<0.001). Antithrombin levels decreased 2.09% after the onset of symptoms in the group with severe OHSS, but this difference was not statistically significant (P=0.051). Protein C, lupus anticoagulant and anticardiolipin antibodies were not correlated to severe OHSS development. Conclusion: Patients with relatively lower protein S activity were at higher risk for the development of severe OHSS, and its dangerous consequences. During clinical OHSS presentation, protein S decreased even more, and patients were more vulnerable to hypercoagulability states. These points should be kept in mind in risk assessment and adoption of prophylactic strategies.