مولفه‏ هاي اجتماعي ـ فرهنگي و بي‏ اعتنايي اجتماعي (مورد مطالعه: دانشجويان دانشگاه‏هاي كردستان و پيام نور)

Socio-Cultural factors and Socila Apathy(Case Study: Students in Kurdistan and Payame Noor Universities)

بي‌اعتنايي اجتماعي حلقه حايل دوگانگي توسعه‌ـ توسعه‌نيافتگي در جوامع مدرن است. بي‌اعتنايي نوعي تلقي بدبينانه و احساس بدگماني، حالتي انزواگرايانه، روندي منفعلانه، و به عبارت بهتر نوعي افسردگي اجتماعي است. از اين‏رو، از منظر آسيب‌شناختي، بي‌اعتنايي نوعي بيماري اجتماعي شناخته مي‌شود. اهميت مطالعه بي‌اعتنايي اجتماعي در پيامدهاي نامناسب آن در مسير توسعه است. ازاين‏رو پژوهش حاضر با نگاهي جامعه‌شناختي و با استفاده از نظريه‌هاي پيلياوين، لاتانه و دارلي، آگوستين پوندس، ملوين سيمن، و پژوهشگران ديگر در پي مطالعه بي‌اعتنايي اجتماعي بين دانشجويان و سنجش عناصر تبيين‌كننده آن است. روش پژوهش توصيفي غيرآزمايشگاهي از نوع همبستگي و بااستفاده از تكنيك پيمايش است. جامعه آماري پژوهش را دانشجويان دانشگاه كردستان (7500 نفر) و دانشگاه پيام نور مركز سنندج (7110 نفر) تشكيل دادند. حجم نمونه 374 بود كه براساس روش نمونه‌گيري طبقه‌اي، متناسب با حجم، مطالعه شد. نتايج آزمون فرضيات بيانگر اين است كه بين متغير بيگانگي اجتماعي و ميزان بي‌اعتنايي اجتماعي دانشجويان رابطه معنادار و مستقيم و بين متغيرهاي اثربخشي اجتماعي، اعتماد اجتماعي، و رضايت اجتماعي و ميزان بي‌اعتنايي اجتماعي دانشجويان رابطه معنادار و معكوسي وجود دارد. ميزان بي‌اعتنايي اجتماعي دانشجويان پسر بيشتر از دانشجويان دختر است. همچنين، نتيجه تحليل رگرسيوني بيانگر اين است كه متغيرهاي بيگانگي اجتماعي، اثربخشي اجتماعي، و اعتماد اجتماعي 42 درصد از واريانس بي‌اعتنايي اجتماعي دانشجويان دانشگاه‌هاي مورد مطالعه را تبيين مي‌كنند. در اين مدل مهم‌ترين و تاثيرگذارترين عاملْ متغير بيگانگي اجتماعي است. اين عامل 44 درصد تغييرات متغير وابسته را تبيين مي‌كند.

According to many scholars, social Apathy is considered retaining ring dichotomy development-underdevelopment in modern societies. Indeed, Apathy is a kind of cynical and feeling paranoid, a passive process and social depression. From the perspective of cognitive impairment, apathy in society is recognized as a social disease. As opposed to that regardless of any social and altruism in social and individual life, health symptoms and social dynamics. The importance of social apathy is from outcomes in the course of development. Thus, this study sought to look at the sociological study of social indifference among students and assess its determining factors. This paper is a descriptive study by survey. The questionnaires with suitable structures validity (based on Kronbagh’s coefficient of Alfa) have been distributed among the respondents. The population is the students in two universities of PayameNoor and Kurdistan. The sample size based on Kockran formula is 374. Hypothesis test results indicate that a significant relationship between social alienation and students of social apathy and direct correlation between social efficacy, social trust and social satisfaction is an inverse relationship between studentsʹ social apathy. Social apathy of male students is higher than female students. The results of the regression analysis indicated that the variables of social alienation, social efficacy, social trust explain 42% of variance of students social apathy that in this model the most important factor is social alienation