مطالعه استرس شغلي رانندگان شركت واحد اتوبوسراني شهر همدان در سال 1390

Study of Occupational Stress Among Hamadan City-Bus Drivers, 2011

مقدمه: امروزه استرس تبديل به يك پديده جهاني رو به رشدي شده است كه تمامي گروههاي شغلي و محيطهاي كاري را در تمام كشورها تحت تاثير قرار ميدهد. بر طبق مطالعات، رانندگي اتوبوس يكي از موقعيتهاي پراسترس شغلي ميباشد. استرس ميتواند از طريق تداخل با عملكرد ايمن راننده، منجر به بروز حادثه شود. اين مطالعه با هدف بررسي وضعيت استرس شغلي رانندگان اتوبوسهاي شركت واحد شهر همدان انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه مقطعي در بهار سال 1390 انجام شد. جامعه آماري، كليه رانندگان شركت واحد اتوبوسراني شهر همدان بودند. تعداد 54 نفر با استفاده از روش نمونهگيري تصادفي ساده انتخاب شدند. به منظور جمعآوري اطلاعات از پرسشنامه استرس شغلي فيليپ ال رايس مورد استفاده قرار گرفت. آزمونهاي آماري مورد استفاده در تحليل دادهها، شامل t-test و ANOVA بود. يافته‌ها: نتايج نشان داد 76% از رانندگان سطح استرس بالا، 16% سطح استرس متوسط و 8% سطح استرس پايين دارند و بيشترين همبستگي نمره استرس شغلي به ترتيب با روابط بين فردي و استرس فيزيكي به دست آمد. در اين مطالعه رابطه استرس شغلي با خصوصيات دموگرافيك رانندگان از لحاظ آماري معنيدار نبود (05/0 < P). نتيجهگيري: سطح بالاي استرس رانندگان، ضرورت اجراي يك برنامه جامع مديريت استرس را در سطح سازمان نشان ميدهد. رسيدگي به وضعيت ارتقا و امنيت شغلي و برقراري امكان ارتباط موثر رانندگان با سرپرستان و فراهم كردن امكان مشاركت آنها در تصميمگيريها بايستي در اولويت اول با هدف بهبود وضعيت استرس شغلي رانندگان قرارگيرد.

Background: Today, occupational stress has developed as a global phenomenon which is more affecting all occupational groups and workplaces in all countries. The bus driving job is one of the most stressful occupations. The main objective of this study was the assessment of occupational stress level in Hamadan city-bus drivers. Method: This cross-sectional study was conducted in spring 1390. The participants, were all Hamadan city-bus drivers. Fifty four drivers were chosen using simple random sampling. The required data gathering was done using Philip el rice standard job stress questionnaire. Data analysis was per formed through Statistical tests such as t-test and one-way ANOVA. Results: The results indicated that 76% of the drivers are at a high, 16% at a middle and 8% at a low stress level. Job stress score had highest correlation with interpersonal relationships and physical stress, respectively. Furthermore, the results showed that the relationship between job stress and demographic characteristics was not statistically significant (P > 0.05). Conclusion: High stress level in studied drivers indicated that implementation of a comprehensive stress management program is required. To improve the driversʹ occupational stress, job promotion and security, establish of effective relationship between drivers and supervisors and also providing the conditions for their participation in decision-making should gain a priority.