بررسي سطح حساسيت سوسري آلماني نسبت به حشره كش هاي گروه كاربامات و فسفره به روش In vivo

Detection of Carbamat and Oregano Phosphorus Susceptibility Levels in German Cockroach in Vivo

مقدمه: سوسري آلماني ناقل مكانيكي عوامل بيماريزاي مختلف از قبيل ويروسها، باكتريها، تك ياخته ها و تخم انگلها مي باشد. هدف از اين مطالعه، تعيين سطح حساسيت سوسري آلماني نسبت به حشره كش هاي بنديوكارب و كاربايل از گروه كاربامات، مالاتيون و كلرپيريفوس از گروه فسفره، به روش In vivo مي باشد. روش بررسي: در اين مطالعه سوشهاي وحشي سوسري آلماني پس از جمع آوري از چند بيمارستان و خوابگاه در شهر تهران و انتقال به انسكتاريوم تحت شرايط يكسان آزمايشگاهي پرورش داده شدند و سطح حساسيت آنها با استفاده از غلظتهاي تمايزي تعيين شده بر روي سوش حساس نسبت به حشره كش هاي بنديوكارب، كاربايل، مالاتيون و كلرپيريفوس به روش In vivo مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: نتايج حاصل از اثر غلظتهاي تمايزي بر روي سوشهاي وحشي سوسري آلماني نشان داد كه پايين ترين غلظت تمايزي به حشره كش كلرپيريفوس (mg/m2 63/6) و بالاترين آن به حشره كش كارباريل (mg/m2 11/390) اختصاص داشت. اكثر سوشهاي وحشي درجاتي از مقاومت و تحمل را نسبت به حشره كشهاي بنديوكارب، كارباريل، مالاتيون و كلرپيريفوس از خود نشان دادند. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه حشره كش هاي گروه كاربامات بخصوص كارباريل در حال حاضر براي مبارزه با سوسري آلماني كارآيي ندارند و توصيه مي شود مصرف اين حشره كشها متوقف گردد. در مورد حشره كش هاي گروه فسفره نيز توصيه مي شود به دليل مقاومت به مالاتيون و احتمال وجود مقاومت متقاطع (Cross resistance) بين تركيبات مختلف اين گروه از مصرف حشره كشها خودداري گردد.

Background:German cockroach, Blattella Germanica, is a mechanical vector of various pathogenic agents such as viruses, bacteria, protozoa and parasite eggs. The purpose of this study was to determine the susceptibility level of German cockroach to bendicarb and carbaryl from carbamate insecticides, and malathion and chlropyrifos from organophosphorous insecticides. Methods:In this study, after collecting wild German cockroach strains from several hospitals and dormitories in Tehran, they were transferred to Cockroach Insectarium and were reared under the same laboratory conditions. Then the susceptibility level of these wild strains were compared by discriminating dose of bendicarb, carbaryl, malathion and chlropyrifos insecticides which were estimated by susceptible strain via surface contact method. Results: Results from the effect of discriminating dose against wild German cockroach strains showed that the lowest and the highest concentration of discriminating dose was allocated to chlropyrifos (6.63 mg/m2) and carbaryl (390.11 mg/m2), respectively. Most wild strains showed a degree of resistance and tolerate to bendicarb, carbaryl, malathion and chlropyrifos insecticides. Conclusion: This study shows that the carbamate insecticides, especially carbaryl do not currently have efficiency against German cockroach, so application of these insecticides should be stopped as a recommendation.Due to their malathion resistance and possible cross-resistance among them, organophosphorous insecticides are also recommended not to be used.