مقايسه ميزان سازگاري اجتماعي در كودكان نابينا و عادي در مدارس ابتدايي شهر مشهد

Comparison of Social Adjustment in Blind Children and Normal in Primary School in Mashhad

مقدمه: اجتماعي شدن يك فرايند دو جانبه ارتباطي ميان فرد و جامعه است. به همين دليل جرياني پيچيده به شمار مي آيد كه ابعاد و جوانب گوناگوني دارد. از جمله اين ابعاد مي توان به كسب مهارت ها ي اجتماعي، چگونگي برقراري ارتباط با ساير افراد و سازگاري اجتماعي اشاره كرد. محيط خانواده، مدرسه و وسايل ارتباط جمعي در فراهم ساختن امكان يادگيري سازگار با محيط نقش و مسيوليت مهمي بر عهده دارند. اين بررسي با هدف مقايسه ميزان سازگاري اجتماعي در كودكان عادي و نابينا ي مدارس ابتدايي شهر مشهد انجام گرديد. روش بررسي: اين مطالعه از نوع توصيفي، تحليلي مي باشد و تعداد 270 نفر از دانش آموزان نابينا و عادي مقطع ابتدايي شهر مشهد در سال تحصيلي92-91 شركت داشتند. دانش آموزان نابينا به صورت سرشماري و دانش آموزان بينا به روش طبقه اي خوشه اي و تصادفي از بين مدارس عادي انتخاب گرديدند. روش جمع آوري داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد سازگاري اجتماعي بود كه اين پرسشنامه در سال 1974 در آمريكا جهت استفاده براي دانش آموزان 7 تا 13 ساله طراحي شده است. اين آزمون شامل 11 خرده مقياس، 38 زير مجموعه و 260 سوال مي باشد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي با استفاده از روش t تست براي آزمون فرضيه ها استفاده گرديد(05/0 P < ). يافته ها: مقايسه ميانگين نمرات سازگاري اجتماعي اين دانش آموزان نشان داد تفاوت معني داري بين بينايان و نابينايان از لحاظ آماري وجود ندارد (8/0=P). نتايچ ميانگين سازگاري اجتماعي بين دختران نابينا و پسران نا بينا از نظر آماري معني دار نبود(10/= P) ولي بنابر نتايج، ناسازگاري در پسران بيشتر از دختران مي باشد. در اين مطالعه ناسازگاري پسرها ي بينا به مراتب بيشتر از دختران بينا بوده كه از نظر آماري اختلاف معني دار مي باشد (00/0 = P). نتيجه گيري: با توجه به نتايج، نا سازگاري اجتماعي در دانش آموزان دختر نابينا بيشتر از دانش آموزان دختر بينا بود. در مجموع اين ناسازگاري به مراتب در پسرها بيشتر از دختران مي باشد لذا توجه به آموزش و برنامه ريزي علمي و منسجم براي آنها توصيه مي گردد.

Introduction:Socialization is a process of mutual communication between the individual and society. For this reason it is regarded as a complex flow that has various dimensions. Acquiring social skills, communicating with other people and social adjustments are in these dimensions .The family, school and media have a significant role and responsibility in learning compatibility with the environment. This study aimed to compare the social adjustment of viewing and blind children in elementary schools in Mashhad. Methods:This is a descriptive, analytical study in which 270 blind and viewing students of primary schools in Mashhad participated in the academic years 2012-13. The blind students were chosen by census and viewing students through a stratified random sampling from normal schools. For data collection, a standard questionnaire that was social adjustment questionnaire was used. It was made in 1974 in America by Lambert, Wind Miller, Cole & Figueroa, which was translated in 1992 by Dr. Shahny Yeylagh, to be used for children of 7 to 13 years. It was conducted on 1500 boy and girl students of the first to fifth grade in elementary schools of Ahvaz. This test consists of 11 subscales, 38 sub-categories and 260 items. For data analysis, descriptive and inferential statistics such as t-test was used. (P < 0.05). Results:The mean scores of social adjustment of students showed no statistically significant difference between the viewing and the blind (p=0.8). Also the mean of social adjustment in blind girls and boys was not statistically significant (p=0.1), but the incompatibility was found in more boys than the girls. Conclusion: Regarding the results, social incompatibility was higher in the blind girl students than the viewing girl students. Also this incompatibility was higher in the boys than the girls thereby requiring scientific and coherent planning for them.