انسان و بازگشت به حقيقت از منظر ابن‌عربي

Return Of Man To Truth From The Viewpoint Of Ibn-E-Arabi

در اين مقاله سعي شده است به استناد آرا ابن عربي، پيروان او و نيز متفكراني كه در انديشه‌هاي او كاوش كرده‌اند چگونگي آفرينش جهان و به تبع آن انسان، و همچنين بازگشت مجدد اين موجود ـ كه اصل و خلاصه عالم محسوب مي‌شود ـ به مبدا آفرينش بررسي گردد. حاصل اين تحقيق به ما نشان مي‌دهد بازگشت انسان به حقيقت از ديدگاه ابن عربي، فقط با شناسايي خود و جهان امكان‌پذير است؛ زيرا از ديدگاه او ـ كه جداي از نظر عرفاي متقدم‌تر و اصيل نمي‌تواند باشدـ عالم تجلي اسما و صفات الهي است كه اين صفات به صورت خلاصه (فشرده شده) در آخرين موجود هستي، انسان، بالقوه موجود است؛ بنابراين شناخت انسان برابر با شناخت جهان و حقيقت خواهد بود كه ما در اين نوشته با چگونگي اين شناخت تدريجي و هم‌زمانِ انسان و خدا آشنا مي‌شويم.

In this paper, it is tried to examine the circumstance of the creation of the world and man, and also his return, according to the opinions of Ibn Arabi, his followers and also the thinkers that investigate in his thoughts. The results show that the return of man to the truth, from the view point of Ibn Arabi, is just possible by recognizing yourself and the world, because in his view point, the world manifests the names and attributes of God, that these attributes are in Man, potentially. Then, recognizing the Man helps to recognize the world and the truth that in this paper, we will recognize God and Man. Key Words: Truth, Idea of Mohammed, Perfect Man, Knowledge.