بازخورد درك شده در آموزش باليني دانشجويان كارشناسي مامايي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

An Investigation of "Perceived Feedback" in Clinical Education of Midwifery Students in Isfahan University of Medical Sciences

مقدمه: توسعه و ايجاد صلاحيت‌هاي باليني در دانشجويان رشته‌هاي علوم سلامت، هدف اساسي آموزش است و بازخورد معنادار و سازنده براي دستيابي يادگيرندگان به اطلاعات سازنده ضروري است. هدف اين مطالعه بررسي "بازخورد درك شده"، توسط دانشجويان مامايي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان بود. روش‌ها: اين مطالعه توصيفي - مقطعي، در سال تحصيلي 93-1392 بر روي 25 نفر از دانشجويان كارشناسي مامايي ترم 7 دانشگاه علوم پزشكي اصفهان كه به صورت سرشماري انتخاب شدند، انجام گرديد. جهت جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده شد. جهت تعيين روايي محتوا و صوري پرسشنامه از نظر اساتيد و صاحب‌نظران رشته آموزش پزشكي و مامايي استفاده شد و ضريب پايايي پرسشنامه با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ (86/0) محاسبه شد. در پرسشنامه از مقياس ليكرت 5 تايي (هميشه=5، بيش‌تراوقات=4، گاهي اوقات=3، بندرت=2، هرگز=1) استفاده شد. در اين پژوهش ميانگين مورد انتظار بالاتر از حدوسط و برابر(4) در نظر گرفته شد، جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون‌هاي آماري توصيفي، آزمون t تك متغيره و Anova استفاده شد. نتايج: در مجموع 180 پرسشنامه توسط 24 دانشجوي مامايي به تفكيك درس و مربي تكميل شد، نمره ميانگين بازخورد درك شده توسط دانشجويان، در حيطه محتواي بازخورد(66/0±69/3)، در حيطه شيوه ارايه بازخورد(55/0±71/3) و در حيطه مهارت‌هاي ارايه بازخورد (67/0±94/3)، از 5 نمره بود. نمره ميانگين بازخورد درك شده توسط دانشجويان، در دروس مختلف در حيطه‌هاي فوق تفاوت معناداري نداشت. نتيجه‌گيري: نتايج نشان دادكه، اصول ارايه بازخورد در هر 3 حيطه (محتوا، شيوه و مهارت‌هاي ارايه بازخورد) در حد مطلوب و مورد انتظار رعايت نمي‌شود. بنابراين توصيه مي‌شود كه، با افزايش آگاهي اساتيد باليني در مورد اهميت ارايه بازخورد در رشته مامايي و آموزش اصول و شيوه‌هاي صحيح ارايه بازخورد به آنان، به ارتقاي كيفيت آموزش باليني مامايي كمك نمود.

Introduction: The main purpose of education is to develop clinical competencies among the students of health sciences. Meaningful and constructive feedback is necessary to the learners to attain constructive knowledge. The goal of this study was to assess "the perceived feedback" by the midwifery students of Isfahan University of Medical Sciences. Methods: We performed this descriptive cross-sectional study on 25 senior midwifery students studying at Isfahan University of Medical Sciences in 2013-2014 academic years. Participants were selected through census and data were collected using a researcher-made questionnaire. Medical education specialists and midwifery experts assessed the content and face validity of the questionnaire and its reliability was measured through Cronbach’s alpha coefficient (? = 0.86). The five-point Likert Scale was used (Never=1, Rarely=2, Sometimes=3, Very Often=4, Always=5) in the questionnaire. The expected mean was considered 4 (above the average). The collected data were analyzed using descriptive statistics tests, one-sample t-test and Anova. Results: 24 students of midwifery completed 180 questionnaires according to the classification of courses and instructors. The mean scores obtained for perceived feedback were 3.69±0.66 for the content of feedback area, 3.71±0.55 for the method of providing feedback, and 3.94±0.67 for the skills of providing feedback area. No significant difference was found between the different courses regarding the mean scores in different areas. Conclusion: The results showed that basic rules of providing feedback in all three areas of content, method, and skills of providing feedback were not implemented appropriately and at a desirable level. Therefore, it seems necessary to increase the instructors’ knowledge on the importance of presenting feedback and training them on appropriate methods of giving feedback in order to improve the quality of clinical education in midwifery.