رابطه بين خودكارآمدي تحصيلي با بهزيستي روانشناختي، انسجام خانواده و سلامت معنوي در دانشجويان دانشگاه خوارزمي

The Relationship between Academic Self-Efficacy and Psychological Well-Being, Family Cohesion, and Spiritual Health Among Students of Kharazmi University

مقدمه: خودكارآمدي تحصيلي دلالت بر باور يك فرد به توانايي‌هايش در دستيابي به اهداف و فعاليت‌هاي آموزشي دارد،كه شكل‌گيري آن متاثر از عوامل مختلفي است. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين خودكارآمدي تحصيلي با بهزيستي روانشناختي، انسجام خانواده و سلامت معنوي در دانشجويان دانشگاه خوارزمي انجام شد. روش‌ها:‌ اين مطالعه يك پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري شامل كليه دانشجوياني است كه در سال تحصيلي 93-1392 در دانشگاه خوارزمي مشغول به تحصيل بودند. نمونه‌اي به حجم 343 نفر از دانشجويان به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي بهزيستي روانشناختي ريف (Ryff)، مقياس انسجام سازمان يافته خانواده فيشر (Fischer)، مقياس سلامت معنوي پولوتزين و اليسون (Palutzian & Ellison) و پرسشنامه خودكارآمدي تحصيلي اون و فرامن (Owen & Froman) كه هر چهار مقياس از پايايي و روايي قابل قبول برخوردارند، استفاده شد. به منظور تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و آزمون همبستگي پيرسون، رگرسيون خطي چند متغيره و روش آماري تحليل مسير استفاده شد. نتايج: همبستگي پيرسون نشان داد كه خودكارآمدي تحصيلي با متغيرهاي بهزيستي روانشناختي(371/0=r)، انسجام خانواده (351/0=r) و سلامت معنوي (468/0=r) همبستگي مثبت و معنادار دارد (01/0 > P). نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد كه متغيرهاي بهزيستي روانشناختي، انسجام خانواده و سلامت معنوي به طور معنادار قادر به تبيين 28/0 از واريانس خودكارآمدي تحصيلي در دانشجويان بود. همچنين نتايج تحليل مسير نشان داد كه متغيرهاي پيش‌بين به صورت مستقيم و غيرمستقيم بر متغير خودكارآمدي تحصيلي تاثير مي‌گذارد. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين تحقيق از اهميت متغيرهاي سلامت معنوي، انسجام خانواده و بهزيستي روانشناختي در پيش‌بيني خودكارآمدي تحصيلي در دانشجويان دانشگاه خوارزمي حمايت مي‌كند. بنابراين به نظر مي‌رسد برگزاري دوره‌هاي آموزشي جهت خودباوري و رشد باورهاي خودكارآمدي تحصيلي با توجه به تفاوت‌هاي فردي دانشجويان در زمينه‌هاي پيش‌گفت مفيد است.

Introduction: Academic self-efficacy refers to an individualʹs belief in his abilities to achieve educational goals and activities, which its formation is affected by many factors. The aim of this study was to examine the relationship between psychological wellbeing, family cohesion, and spiritual health among students of Kharazmi University. Methods: In this descriptive correlation study during 2013-2014 academic years, 343 students studying at Kharazmi University were selected through cluster sampling. The data was collected through, Ryff’s Psychological Well-Being Questionnaires, Fischer’s Family Organized Cohesiveness Scale, Palutzian and Ellison’s Spiritual Health Questionnaires and Owen and Froman`s Academic Self-efficacy Questionnaires. The collected data were analyzed using descriptive statistics tests, Pearson correlation coefficient test, multiple linear regression and path analysis. Results: The Pearson correlation coefficient test showed a significant positive relationship between academic self-efficacy and psychological wellbeing (r=0.371), family cohesion (r=0.351) and spiritual health (r=0.468) (P < 0.01). The results of linear regression analysis indicated that the variables like psychological wellbeing; family cohesion and spiritual health were able to express 0.28 percent of academic self-efficacy variance among the students. Moreover, the results of path analysis showed that the predictor variables affected academic self-efficacy both directly and indirectly. Conclusion: The findings of the study support that as predictor variables; psychological wellbeing, family cohesion, and spiritual health are able to predict academic self-efficacy among students. So it seems necessary to provide training courses for developing self-efficacy and academic self-efficacy beliefs with regard to individual differences in terms of psychological wellbeing, family cohesion, and spiritual health.