مقايسه شيوع و شدت ديسمنوره اوليه در دختران ورزشكار و غير ورزشكار و ارتباط آن با تركيب بدن

Comparison the prevalence and severity of dysmenorrhea among athletes and non-athlete girls and its relation with body composition

چكيده زمينه و هدف: ديسمنوره اوليه درد مزمن در هنگام قاعدگي بدون حضور عارضه پاتولوژيك لگني است. در مطالعه حاضر شيوع و شدت ديسمنوره و ارتباط آن با تركيب بدن در دختران ورزشكار و غير ورزشكار مورد مقايسه قرار گرفت. مواد و روش‎ها: مطالعه حاضر يك مطالعه مقطعي- مقايسه‎اي است. جامعه آماري تحقيق حاضر را دانشجويان دختر دانشگاه گيلان تشكيل مي‎دهند كه تعداد 223 نفر(72 ورزشكار با ميانگين سني 4/ 22 سال، 151 غير ورزشكار با ميانگين سني 6/22 سال) به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. گروه ورزشكار افرادي بودند كه حداقل به مدت يك سال، سه جلسه در هفته فعاليت ورزشي منظم داشتند و افراد گروه غير ورزشكار هيچ فعاليت ورزشي نداشتند. داده‎ها از طريق پرسش‎نامه و اندازه‎گيري‎هاي آنتروپومتريك جمع آوري شد. يافته‎ها: شيوع ديسمنوره در ورزشكاران از غير ورزشكاران كمتر بود(1/61 درصد در مقابل 8/88 درصد، 001/0 > p). دختران ورزشكار علايم جسمي، رواني و شدت درد كمتري نسبت به دختران غير ورزشكار داشتند كه اين اختلاف نيز از نظر آماري معني دار بود(05/0 > p). هم‎چنين ارتباط مثبت و معني داري بين درصد چربي بدن و علايم جسماني ديسمنوره در هر دو گروه مشاهده شد، اما بين علايم جسماني با شاخص توده بدني و WHR از نظر آماري ارتباط معني داري مشاهده نشد. نتيجه گيري: به نظر مي‎رسد انجام ورزش منظم مي‎تواند به عنوان روشي پيش‎گيرانه، درماني يا كمك درماني براي كنترل ديسمنوره اوليه مورد استفاده قرار گيرد. واژگان كليدي: تركيب بدن، ديسمنوره، غير ورزشكار، ورزشكار

Abstract Background: Primary dysmenorrhea is chronic cyclical pelvic pain associated with menstruation in absence of an identifiable pathological condition. The purpose of this study was to compare the prevalence and severity of dysmenorrhea among athletes and non-athlete girls and its relation with body composition. Materials and Methods: In this cross sectional study 223 healthy students aging 20-30 years old from Guilan university randomly divided to two groups (72 athletes and 151 non-athletes). The athletes group engaged in regular physical activity for at least one year, three sessions a week and the non-athletes group were not engaged in any sports activity. Data were collected by questionnaire and anthropometric measurements. Results: The prevalence of dysmenorrhea was lower in athletes than non-athletes group (61.1% vs. 88.8%, p < 0.001). A significant difference was observed in mood symptoms, physical symptoms and severity of pain between two groups (p < %5). Also there was statistically significant relationship between body fat and physical symptoms of dysmenorrhea in both groups. However, no statistically significant relationship was observed between physical symptoms of dysmenorrhea, BMI and WHR. Conclusion: It seems that performing regular exercise can be used as a preventing, treating or supplementary method in control of the early dysmenorrhea. Keywords: Athletes, Body Composition, Dysmenorrheas