كليدواژه :
ايدتيك , زيست جهان , آپريوري , شهود , بداهت
چكيده فارسي :
به باور هوسرل تحت تاثير علم گاليله‌اي، جهان عينيِ علم كه در انديشه انسان غربي جديد به عنوان واقعيت قلمداد مي‌شود، جانشين زيست‌جهان يعني جهان تجربه مشترك شده است. هوسرل از يك سو در مخالفت با نظر عيني بر جهان تاكيد مي‌كند كه زيست‌جهان «بنياد ِمعني» تفكر علمي و حوزه بداهت‌هاي اوليه است. از سوي ديگر به نظر او نتايج علمي براي زيست‌جهان اعتبار دارند و به ساختار زيست‌جهان افزوده مي‌شوند. ابتدا هوسرل در بستر نقاديِ علم عيني مفهوم زيست‌جهان را مطرح مي‌سازد، اما با توصيف زيست‌جهان ذهني- نسبي كه خودش علوم را در بر مي‌گيرد، ديگر زيست‌جهان نمي‌تواند موضوعي جزيي درون مساله عام علوم عيني باقي بماند. از زيست‌جهان ذهني- نسبي ساختارهاي نامتغير و مشتركي انتزاع مي‌شود كه آپريوري كلي زيست‌جهان را آشكار مي‌سازند. بنابراين زيست‌جهان كه در ابتدا به عنوان مساله‌اي جزيي و فرعي درون مساله عام علم عيني يعني در نقش اساسي اين علوم ظاهر مي‌شود، در نهايت به تعبير هوسرل، به مثابه مساله حقيقي و كلي براي فلسفه آشكار مي‌گردد. اين نوشتار تلاش مي‌كند كه از چشم انداز تحليل نسبت زيست‌جهان و علم، مفهوم زيست‌جهان به عنوان مساله حقيقي و كلي را نشان دهد
چكيده لاتين :
Husserl believes that under the impact of modern science as inaugurated by Galileo, the Life-world - i.e., the world of common experience - has been replaced by the objectively true world of science which, in the thinking of modern western man, passes for reality. On the one hand, Husserl in opposition to the objective view of the world insists that the Life-world is the meaning-fundament of scientific thinking and the sphere of original evidences. On the other hand, he maintains that the theoretical results of science take on the character of validities for the Life-world, adding themselves as such to its own composition. Husserl, at first, considers the Life-world in the context of the objective science critique, but describing the subjective-relative Life-world, which includes science, it would not remain as a partial problem within the general problem of the objective science. The invariant and common structures that abstract from the subjective-relative Life-world yield the universal Life-world a priori. Therefore, the Life-world which firstly appeared as a partial problem within the general problem of the objective science, namely, functions as the foundation of sciences. Eventually, it is disclosed, in terms of Husserl, as a universal and genuine problem for philosophy. This paper deals with the view of the relationship of the Life-world and science, and demonstrates the Life-world conception as a universal problem
