حساسيت و ويژگي آندوسكوپي در تشخيص مري بارت در ريفلاكس گاستروازوفاژيال مقاوم به درمان طبي

Sensitivity and specificity of endoscopy in diagnosis for Barrett\ʹs esophagus

زمينه و هدف: عدم وجود يافته‌های كافی در حمايت از انجام بيوپسی در تشخيص مری‌بارت در حين آندوسكوپی نيازمند انجام تحقيقات بيشتر در اين زمينه می‌باشد. در اين مطالعه بافت‌های مخاطی ناحيه ديستال مری برای تشخيص مری‌بارت در مبتلايان به ريفلاكس مقاوم به‌درمان از طريق بيوپسی در حين آندوسكوپی بررسی و ارزيابی گرديد. روش بررسی: مطالعه به‌صورت مقطعی در مراجعين بخش آندوسكوپی بيمارستان سينا، تهران، از سال 92-1391 در مدت يك‌سال انجام شد. اختلالات انعقادی، ابتلا به كانسر مری، تشخيص قبلی مری‌بارت، سندرم روده تحريك‌پذير، بيماری‌های سايكولوژی و سابقه مصرف منظم NSAIDs معيارهای خروج بودند. در آندوسكوپی محل تبديل اپيتليوم سنگفرشی به استوانه‌ای معده بررسی و از ناحيه بالاتر از محل برخورد مخاط مری به معده 4-2 بيوپسی تهيه شد. يافته‌ها: يكصدو پنجاه و سه بيمار 78 مرد (51%) و 75 زن (49%) و با ميانگين سنی 57/17±92/47 سال در مطالعه شركت كردند. ميانگين BMI بيماران kg/m2 17/4±05/25 بود كه 8/45% از آنها دارای BMI بيشتر از kg/m2 30 بودند. نمونه پاتولوژی در 31 مورد جهت بررسی پاتولوژيك كافی نبود. از 122 مورد باقيمانده 25 مورد نرمال و 97 مورد (5/79%) دارای ضايعه پاتولوژيك به ترتيب زير بودند: 49 نفر (2/40%) ازوفاژيت خفيف، 24 نفر (7/19%) ازوفاژيت متوسط، 14 نفر (5/11%) ازوفاژيت شديد، هشت نفر (5/6%) مری‌بارت، يك نفر (8/0%) ازوفاژيت قارچی و يك نفر (8/0%) ازوفاژيت ائوزينوفيليك. 117 بيمار (5/76%) به هليكوباكتر پيلوری مبتلا بودند. حساسيت و ويژگی آندوسكوپی در تشخيص مری‌بارت در مقايسه با نمونه پاتولوژی به ترتيب 0/100% و 13/84% (09/89-53/78 :95%CI) به‌دست آمد. نتيجه‌گيری: انجام نمونه پاتولوژی همزمان با آندوسكوپی برای بررسی هيستولوژی ضايعات ايجاد شده می‌تواند در تشخيص موارد ابتلا به مری‌بارت كمك‌كننده باشد.

Background: Lack of precise diagnostic criteria and sufficient findings in support of biopsy sampling during upper gastrointestinal endoscopy is one of the special challenge in endoscopy assessment in Barrettʹs esophagus. The aim of this study was to evaluate the mucosa in the distal esophagus tissues through a biopsy during upper gastrointesti- nal endoscopy in gastroesophogeal reflux disease patients whose symptoms donʹt im- prove or only partially resolve with treatment. Methods: A cross-sectional study was done in patients with gastroesophogeal reflux disease medically resistant to treatment. The patients were assessed by gastroenterology department in Sina Hospital, Tehran, Iran, since September 2012 to September 2013. Patients with coagulopathy, esophageal varicose, esophageal cancer, earlier detection of developing Barrettʹs esophagus, history of irritable bowel syndrome, psychological dis- orders and using of nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) such as aspirin, were excluded. Esophageal squamous epithelium and cylindrical tissue of stomach was carefully checked by endoscope. Then 2 to 4 biopsy of the Z-line above the gastroe- sophageal mucosa were obtained. Results: One hundred and fifty three patients included 78 men (51%) and 75 females (49%) with a mean age of 47.92±17.57 years participated in the study. The mean of body mass index of patients was 25.05±4.17 kg/m2 and body mass index in 45.8 % of the patients more than 230 kg/m2. Biopsy specimens were taken in 31 cases were not enough for histological examination. In other patients, 25 cases (20.5%) were normal and 97 cases (79.5%) had the following pathological diagnosis: mild esophagitis (49 cases; 40.2%), moderate esophagitis (24 cases; 19.7%), severe esophagitis (14 cases; 11.5%), Barrettʹs esophagus (8 cases, 6.5%), fungal esophagitis (1 cases, 0.8%), and eosinophilic esophagitis (1 cases; 0.8%). 117 patients (76.5%) had H. pylori infection. Sensitivity and specifity of endoscopy for detection of Barrettʹs esophagus during upper gastrointestinal endoscopy were 100% and 84.13% (CI 95%:78.53-89.09%), respec- tively. Conclusion: Our data showed that doing of accurate and adequate biopsy samples from lesions in upper GI endoscopy can be helpful in the diagnosis of Barrettʹs esophagus