اثربخشي آموزش مهارت هاي ارتباطي در كاهش احساس تنهايي و افسردگي زنان مطلقه

The effectiveness of teaching communication skills in reduction of loneliness feeling and depression among widows

مقدمه و هدف: پديده طلاق در جامعه‌ ما رو به فزوني است و گاه، آسيب‌هايي جبران‌ناپذير مانند احساس تنهايي و افسردگي در زنان مطلقه ايجادمي‌ كند؛ ازاين رو، اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي آموزش مهارت‌هاي ارتباطي در كاهش احساس تنهايي و افسردگي زنان مطلقه تحت پوشش كميته امداد شهرستان شاهرود انجام گرفت. مواد و روش‌ها: طرح اين پژوهش از نوع آزمايشي با روش پيش آزمون – پس آزمون با يك گروه كنترل بود. از ميان 90 نفر خانم مطلقه مددجوي كميته امداد شهر شاهرود كه براساس معيارهاي سني، تعداد فرزندان و تحصيلات، همتا شده بودند، تعداد 40 نفر به صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به تصادف در دو گروه كنترل و آزمايش قرارداده شدند. روي افراد گروه آزمايش ده جلسه آموزش مهارت‌هاي ارتباطي اجرا شد و سپس از دو گروه آزمايش و كنترل، پس آزمون گرفته شد. به منظور جمع‌آوري داده‌ها از پرسش نامه‌هاي افسردگي، احساس تنهايي و سنجش مهارت‌هاي ارتباطي استفاده و تحليل داده‌ها با روش تحليل كوواريانس چندمتغيره و تك متغيره انجام شد. نتايج: نتايج نشان دادند كه آموزش مهارت‌هاي زندگي در كاهش افسردگي موثر است ولي تاثيري معنادار بر احساس تنهايي ندارد؛ همچنين آموزش مهارت‌هاي ارتباطي بر بهبود توانايي ارتباط غيرركلامي و مهارت ارتباطي زنان مطلقه نيز موثر بوده است. در مرحله پيگيري با كنترل اثر پيش‌آزمون، دو گروه در متغير افسردگي و خرده مقياس‌هاي مهارت شنيداري، ارتباط غيركلامي و ارتباط، تفاوتي معنادار نشان دادند. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج پژوهش، اين طور نتيجه گرفته شد كه آموزش مهارت هاي ارتباطي در كاهش احساس افسردگي، ارتباط غيركلامي و بهبود مهارت ارتباط زنان مطلقه تاثيرگذار است.

The phenomena of divorce are increasing in our society and sometimes lead to loneliness feeling and depression among widows. So, this study was done with the aim to determine the effectiveness of communication skills teaching on reducing loneliness feeling and depression among divorced women of Shahrood city. Materials and Methods: The design of this study was experimental with pre-test and post-test and one control group. From 90 divorced women clients of Relief Committee of Shahrood city, 40 widows randomly selected by access sampling according to the criteria of age, education levels and number of children. They were put equally in two groups: experimental group (20 widows) and control group (20 widows). They filled questioners of communication skills, loneliness and depression. Data were analyzed by univariate and multivariate covariance tests. Results: Results showed that communication skills training could significantly reduce depression, but not the loneliness feeling of samples. Also, communication skills training affected improvement abilities of non-verbal communication and communication skills in widows. In follow up research, it was found out that two groups were significantly different with each other regarding depression, listening skills, communication and non-verbal skills. Conclusion: According to the results of the data analyzed, it was concluded that communication skills training could reduce depression and increase non-verbal communication and communication skills in widows.