بررسي عيوب انكساري، ضخامت و انحناي قرنيه در دانشجويان شهر اراك

Evaluation of corneal thickness, corneal curvature and refractive errors of university student in Arak

چكيده زمينه و هدف: شرايط انكساري و پارامترهاي انحنايي و ضخامت قرنيه ممكن است تحت تاثير عوامل اقليمي و تژادي باشد. اين مطالعه با هدف بررسي عيوب انكساري، ضخامت و انحناي قرنيه در دانشجويان ساكن شهر اراك طراحي و اجرا شده است. مواد و روش‎ها: در اين مطالعه مقطعي 400 فرد 18 تا 30 ساله ساكن شهر اراك با توجه به معيارهاي ورود به مطالعه و به صورت تصادفي انتخاب و بررسي شدند. اطلاعات دموگرافيك و سوابق باليني همه افراد مورد مطالعه در پرسش‎نامه‎اي ثبت و سپس ميزان ضخامت و انحناي قرنيه و عيوب انكساري هر چشم تعيين و ثبت گرديد. در نهايت ارتباط بين عيوب انكساري و ضخامت و انحناي قرنيه در كل افراد مورد مطالعه و زيرگروه‎هاي عيب انكساري بررسي شد. يافته‎ها: ميانگين ضخامت و انحناي قرنيه در كل افراد شركت كننده در تحقيق به ترتيب 02/32±22/533 ميكرومتر و 28/0±75/7 ميلي‎متر و قدرت قرنيه 66/1±43 ديوپتر بود. بين دو متغير عيب انكساري و ضخامت قرنيه در افراد دوربين ارتباط معني‎دار وجود داشت(029/0=p). بين ضخامت و انحناي قرنيه نيز در گروه نزديك بين ارتباط معني‎داري ديده شد (007/0=p). انحناي قرنيه افراد نزديك بين(001/0p=) و آستيگمات(011/0=p) به صورت معني داري بيش از افراد سالم بود. نتيجه‎گيري: نتايج مطالعه حاضر مشابهت زيادي با يافته‎هاي ساير مطالعات در مورد ضخامت و انحناي قرنيه در ساكنين شهر اراك دارد. به نظر مي‎رسد بررسي ميزان تاثير شرايط آب و هوايي و آلودگي صنعتي بر اختلالات قرنيه نيازمند بررسي بيشتر و استفاده از نمونه‎هاي بيشتر مي‎باشد. واژگان كليدي: پاكيمتري قرنيه، ضخامت قرنيه، عيوب انكساري

Abstract Background: Racial and environmental factors may influence the refractive errors, corneal curvature and thickness. This study evaluated refractive errors, corneal curvature and thickness in Arak residential university students. Materials and Methods: In this cross sectional study, 400 students aged 18-30 years old living in Arak city entered the study according to inclusion criteria. Demographic and past medical history of all students was recorded and the corneal thickness (CT) and corneal curvature (CC) and refractive error were measured. The correlation between refractive indices and CT and CC were investigated in all cases and also in refractive subgroups. Results: The mean of CT, CC and power were 533.22(±32.02) µm, 7.75(±0.28) mm and 43±1.66 diopters respectively. There were significant correlation between refractive error and CT in hyperopic subgroup (p=0.029) and between CT and CC in myopic subgroup (p=0.007). The mean of CC of myopic and astigmatic subgroups were significantly more than normal cases. Conclusion: The findings of the present study are similar to the other international researches about corneal thickness, curvature and refractive errors in normal population. It seems that further studies with more evaluations and larger samples are necessary to investigate the impact of climatic condition and industrial air pollution on refractive errors and corneal parameters. Keywords: Corneal Pachymetry, Corneal Thickness, Refractive Error