بررسي اثرات تنش شوري و خشكي بر جوانه‌زني و رشد اوليه گونه دارويي و در حال انقراض زوفايي (Thymbra spicata L.)

The effects of salinity and drought stress on germination, early growth and ion content in Thymbra spicata L.

چكيده اين آزمايش به منظور بررسي تاثير پتانسيل‌هاي اسمزي مختلف (0، 1-، 16/2-، 4-، 4/5- و 9/10- بار) ناشي از كلريد سديم و پلي‌اتيلن‌ گليكول 6000 به عنوان تنش‌هاي شوري و خشكي بر جوانه‌زني گونه زوفايي (L. Thymbra spicata) انجام گرفت. اين آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در اتاق رشد در دماي °C25 به اجرا درآمد. داخل هر پتري ديش 20 عدد بذر سالم و هم اندازه قرار گرفت و پس از گدشت دو هفته درصد و سرعت جوانه زني، طول ريشه‌چه و ساقه‌چه، وزن تر و خشك ريشه‌چه و ساقه‌چه اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد با افزايش پتانسيل منفي، درصد و سرعت جوانه زني گونه زوفايي به طور معني داري كاهش مي يابد. بالاترين درصد و سرعت جوانه زني در شاهد و كمترين آن در پتانسيل اسمزي 9/10- بار مشاهده شد. در پتانسيل هاي مشابه خشكي و شوري اثرات متفاوتي بر درصد و سرعت جوانه زني به دست آمد، به طوري كه تاثير منفي خشكي حاصل از پلي اتيلن گليكول در غلظت هاي مذكور بيشتر از شوري بود. در اثر افزايش پتانسيل اسمزي طول، وزن تر و خشك ريشه چه در هر دو تيمار كاهش يافت و شاخص هاي ريشه به پتانسيل منفي حاصل از نمك طعام، حساسيت بيشتري نشان دادند. نتايج همچنين نشان داد كه تنش اسمزي بالا در هر دو تيمار بر طول، وزن تر و خشك ساقه چه گياهچه زوفايي اثر منفي داشت و اين شاخص ها به پتانسيل منفي حاصل از پلي اتيلن گليكول حساسيت بيشتري نشان دادند.