بررسي انتساب افراد به جمعيت هايي از سگهاي بومي ايران با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره

Assignment of Individuals to the Iranian Native Dog Populations Using Microsatellite Markers

تست انتساب در تشخيص منشا يك فرد، ارزيابي تمايز جمعيتي و پزشك قانوني اهميت به سزايي دارد. در اين تحقيق به بررسي برخي از معيارهاي تنوع ژنتيكي، مقايسه روشهاي مختلف انتساب و نحوه انتساب افراد به 8 جمعيت از سگ هاي بومي كشور (كردي، سرابي، سنگسري، تازي، بختياري، بومي كردستان، بومي البرز و بومي خراسان) با استفاده از 13 جفت نشانگر ريزماهواره (C26.73320؛ CXX.6727,10,18؛ FH20609,20؛ FH20169,20؛ FH2790؛ FH2795؛ FH2914؛ FH3053؛ REN59H07؛ REN87O21؛ REN126A15؛ REN144M10؛ REN86G15) پرداخته شد. به اين منظور نمونه هاي خون و بافت از جمعيت هاي بومي كشور بدست آمده و استخراج DNA از خون به روش استخراج نمكي و از بافت نيز با استفاده از روش تغيير يافته هضم آنزيمي صورت گرفت. با توجه به نتايج، بيشترين ميزان هتروزيگوسيتي در جمعيت كردي (72/0) و كمترين آن در جمعيت سنگسري (53/0) مشاهده شد. براي مطالعه انتساب افراد به جمعيت هاي مربوطه از 7 روش متفاوت استفاده شد. در بين روش هاي مبتني بر درست نمايي، روش بيزي Baudouin & Lebrun (2001) و در بين روش هاي مبتني بر فاصله ژنتيكي روش حداقل Nei (1973) بيشترين صحت را نشان دادند. مجموعاً نشانگرهاي مورد استفاده توانسته اند در 73 درصد موارد در انتساب افراد به جمعيت مبداشان موفق عمل نمايند.

Assignment test is applied to identify the origin of a specific individual, population differentiation and medical forensic cases. Therefore, this study conducted to analyze some genetic variation criteria, comparison of the different assignment methods and assignment of individuals to eight populations of Iranian native dogs using 13 autosomal microsatellite markers (C26.73320; CXX.6727,10,18; FH20609,20; FH20169,20; FH2790; FH2795; FH2914; FH3053; REN59H07; REN87O21; REN126A15; REN144M10 and REN86G15). The blood and tissue samples were taken from the dogs and total DNAs of the samples were extracted using salting out or enzymatic digestion methods. The results indicated that the least and the most diversity for Sangsari population (0.53) and Kurdish population (0.72), respectively. The individual’s assignment was done using 7 different methods. Among the methods base on the likelihood, the Baudouin and Lebrun method and among the methods base on the genetic distance, Nei minimum method showed the highest accuracy. Totally, markers used in this study could assign the individuals to their source population with 73 % accuracy.