بررسي تاثير آموزش سبك مقابله اي اسلامي بر افزايش شادكامي والدين كودكان استثنايي

Examining the Effect of Teaching Religious Coping Style on Happiness of Parents

سابقه و اهداف: مطالعات نشان داده اند كه والدين كودكان استثنايي از شادكامي و رضايت زندگي كمتري برخوردارند.سبك هاي مقابله اي يكي از مهمترين عوامل رواني اجتماعي است كه رابط بين فشار و بيماريهاي رواني مي باشد. از طرفي رابطه معناداري بين شادكامي وباورهاي ديني وجود دارد .لذا اين مطالعه با هدف بررسي تاثير آموزش سبكهاي مقابله اي اسلامي بر ميزان شادكامي والدين كودكان استثنايي در شهرستان خاتم (هرات و مروست) انجام شد. روش بررسي:مطالعه حاضر يك مطالعه تجربي است. حجم نمونه 24زوج بودكه از بين والدين كودكان استثنايي شهرستان خاتم انتخاب شدند وبه طور تصادفي در دو گروه آزمون و كنترل قرار گرفتند.آموزش سبك مقابله اسلامي به صورت گروهي، براي گروه آزمون اجرا شد.پس از گذشت يك ماه داده هاي حاصل از پژوهش با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: آموزش سبكهاي مقابله اسلامي، شادكامي والدين كودكان استثنايي را افزايش داد به نحوي كه ميانگين شادكامي از 64/4 ± 41/26 قبل از مطالعه به 19/9± 04/56 بعد از مطالعه و به 63/9 ± 55 بعد از پيگيري يك ماهه رسيد. نتيجه گيري : با توجه به ثمر بخش بودن استفاده از سبكهاي مقابله اسلامي در افزايش شادكامي ،آموزش اين سبك ها در راستاي كاهش فشارهاي رواني ومقابله با آنها بايد صورت گيرد.

Background:Studies have shown that parents of exceptional children have less happiness and life satisfaction. Coping styles are one of the most important psychosocial factors that go between stress and mental disorders. On the other hand, there is a meaningful relation between happiness and religious beliefs. Therefore, this study was carried out with the purpose of examining the effect of teaching Islamic coping styles on happiness of parents with exceptional children in the city of Khatam (Harat&Marvast). Method:This is an exprimental research. The sample size was 24 persons chosen from among parents of exceptional children in Khatam city. They were then randomly assigned into two groups of trial and control. Islamic coping style was taught to the trial group. After one month of teaching, the data gathered from the research were analyzed through descriptive and analytic statistics. Results:Teaching Islamic coping styles, increased happiness of the parents with exceptinal children in such a way that the score of their happiness elevated from 26.41 before the study to 56.04 after study and then to 55 after one month of follow-up. Conclusion:Considering the effectivness of Islamic coping styles on increasing happiness, teaching of these styles for decreasing and coping with stress is recommended.