روش‌شناسي انديشه اجتماعي علّامه طباطبايي

The Methodology of Allameh Tabatabaii Social Thoughts

علّامه طباطبايي صاحب انديشه‌هاي اجتماعي ناب در حوزه‌هاي مختلف اجتماعي است. در اين مقاله، روش‌شناسي انديشه اجتماعي او و زمينه‌هاي وجودي معرفتي و غيرمعرفتي آن بازخواني، همچنين ملزومات روش‌‌شناختي آن مباني بررسي مي‌شود. بخش گسترده‌اي از انديشه‌هاي اجتماعي علّامه معطوف به شرايط اجتماعي و مسايل فرهنگي است. وي مطابق مباني فلسفه اسلامي و با بهره‌گيري از آموزه‌هاي وحياني و با رويكرد تلفيقي اين انديشه‌ها را در ابعاد توصيفي و تبييني و هنجاري ارايه كرد. هرچند انديشه‌هاي اجتماعي علّامه بر مدار هستي‌شناسي و انسان‌شناسي فطري سامان مي‌يابد، انسان‌شناسي فطري نقش محوري در اين انديشه‌ورزي اجتماعي دارد. اين انديشه‌ها در كتاب‌هاي گوناگون علّامه بازتاب يافته، ولي بخش اعظم آن در تفسير گران‌سنگ الميزان كه محور اين نوشتار مي‌باشد، مطرح شده است.

Allameh Tabatabai has valuable social ideas and thoughts in different social areas. This paper reviews the methodology and the epistemic and non-epistemic aspects of his social thoughts, and studies the methodological necessities of its fundamentals. A large part of Allameh’s social thoughts are focused on social conditions and cultural issues. Through an eclectic approach, he presented these thoughts in descriptive, explanatory and normative aspects in accordance with the principles of Islamic philosophy and divine teachings .His social thoughts are organized around the innate ontological and anthropological foundations , but the innate anthropology plays a more pivotal role in his social thoughts .His ideas in this regard are reflected in different books, however a main portion is discussed in his precious book , Al-Mizan , which is the basis of this paper.