اثر مصرف گز سين بيوتيك بر روي مقاومت به انسولين، فاكتور التهابي و پارامترهاي استرس اكسيداتيو در بيماران مبتلا به ديابت تيپ 2

Effect of synbiotic Gaz consumption on insulin resistance, inflammatory factors and oxidative stress parameters in patients with type 2 diabetes

چكيده زمينه و هدف: افزايش مقاومت انسولين، فاكتورهاي التهابي و پارامترهاي استرس اكسيداتيو با پيشرفت ديابت مرتبط است. اين مطالعه با هدف اثرات مفيد گز سين بيوتيك بر روي مقاومت به انسولين، فاكتورهاي التهابي و استرس اكسيداتيو در بيماران مبتلا به ديابت تيپ 2 طراحي شده است. مواد و روش‎ها: اين مطالعه كارآزمايي باليني دو سوكور متقاطع بر روي 62 بيمار ديابتيك در محدوده سني 70-35 سال انجام شده است. بيماران به طور تصادفي براي مصرف گز سين بيوتيك (62 نفر) يا گز معمولي (62 نفر) براي 6 هفته تقسيم شدند. سه هفته دوره استراحت (Wash-out) در نظر گرفته شد. گز سين بيوتيك حاوي 107 باكتري لاكتوباسيلوس اسپوروژنز، 04/0 گرم گالاكتواوليگوساكاريد اينولين و 005/0 گرم شيرين كننده استويا به ازاي هر گرم بود. تركيبات گز معمولي مشابه گز سين بيوتيك به جز لاكتوباسيوس اسپوروژنز و اينولين بود. بيماران روزانه 3 عدد گز سين بيوتيك يا گز معمولي 7 گرمي مصرف مي‎كردند. نمونه خون ناشتا در ابتدا و 6 هفته بعد از مداخله براي اندازه‎گيري مقاومت به انسولين، پروتيين واكنشگر C (hs-CRP) سرمي و بيوماركرهاي استرس اكسيداتيو از بيماران گرفته شد. يافته‎ها: مصرف گز سين بيوتيك، در مقايسه با كنترل، باعث كاهش معني‎دار انسولين سرمي(02/0p=) و سطوح hs-CRP (008/0p=) شده است. مكمل ياري با گز سين بيوتيك هم‎چنين منجر به افزايش معني‎دار گلوتاتيون توتال پلاسما (001/0 > p) در مقايسه با كنترل شده است. نتيجه گيري: در مجموع، مصرف گز سين بيوتيك براي 6 هفته منجر به كاهش انسولين، فاكتور التهابي hs-CRP سرمي و افزايش كل گلوتاتيون پلاسمايي شده است. واژگان كليدي: پروتيين واكنش‎گر C، ديابت مليتوس، مقاومت به انسولين، استرس اكسيداتيو، سين بيوتيك

Abstract Background: Increased insulin resistance, inflammatory factors and oxidative stress parameters are associated with the development of diabetes complications. This study was designed to determine the beneficial effects of synbiotic Gaz on insulin resistance, inflammatory factors and oxidative stress in patients with type 2 diabetes. Materials and Methods: This randomized crossover double-blind controlled clinical trial was performed on 62 diabetic patients aged 35-70 years. Subjects were randomly assigned to consume of either the synbiotic (n=62) or control Gaz (n=62) for 6 weeks. A 3-week washout period considered. The synbiotic Gaz was consisted of Lactobacillus sporogenes (1×107 CFU), 0.04 g inulin, and 0.05 g stevia as sweetener per 1 g. Control Gaz was the same substance without probiotic bacteria and prebiotic inulin. Patients received synbiotic and control Gaz in a 7 g package thrice a day. Fasting blood samples were taken at baseline and 6 weeks after intervention to measure insulin resistance, hs-CRP and biomarkers of oxidative stress. Results: Consumption of synbiotic Gaz, compared with control, resulted in a significant decrease in serum insulin (p=0.02) and hs-CRP levels (p=0.008). Supplementation with synbiotic Gaz led also to a significant increase in plasma total glutathione (p < 0.001) compared to control group. Conclusions: In conclusion, consumption of synbiotic Gaz for 6 weeks resulted in decreased levels of serum insulin, hs-CRP and increased levels of plasma total glutathione. Keywords :c-reactive protein, diabetes mellitus, insulin resistance, oxidative stress, synbiotic