مدل سازي بيزي حوادث ناشي از كار در ايران: سال 1388

Bayesian Model for Work-Related Accidents in Iran: 2009

مقدمه: در هر جامعه‌اي بررسي الگوي جغرافيايي يك بيماري جهت تعيين نواحي با خطر بالا يا پايين، از اهميت خاصي برخوردار است. نقشه‌بندي بيماري‌ها، مجموعه‌اي از روش‌هاي آماري را شامل مي‌شوند كه نقشه‌هايي دقيق جهت بررسي توزيع جغرافيايي بيماري مورد نظر به دست مي دهند. در اين پژوهش از روش‌هاي بيزي براي برآورد خطر نسبي وقوع حوادث ناشي از كار استفاده شده است. روش كار: در اين پژوهش، داده‌هاي حوادث ناشي از كار ايران در سال 1388 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. براي برآورد پارامترهاي نقشه حوادث ناشي از كار و همچنين پيامدهاي آن از روش بيز تجربي (مدل پواسون- گاما) و نرم افزار Winbugs 1.4 استفاده شد. همچنين براي تنظيم نقشه مربوط به خطر نسبي رخداد حادثه ناشي از كار و مرگ و مير ناشي از آن از نرم افزار Arc GIS 9.3 استفاده شد. يافته‌ها: با توجه به برآوردهاي مدل پواسون- گاما، بيشترين و كمترين برآورد خطر نسبي رخداد حادثه ناشي از كار در سال 1388 براي مردان به ترتيب در استان‌هاي مركزي(2.199) و خراسان رضوي(0.457) و براي زنان نيز به ترتيب در استان‌هاي سمنان (3.848) و هرمزگان(0.234) به دست آمده است. نتيجه‌گيري: به طور كلي رخداد حوادث ناشي از كار در استان‌هاي مختلف كشور از پراكندگي يكساني پيروي نمي‌كند و در اكثر استان‌هاي كشور اين الگو براي زنان و مردان متفاوت است. كلاً در استان‌هاي همجوار استان تهران شيوع اين حوادث بيشتر از ساير نقاط كشور است. كليدواژه‌ها: حوادث ناشي از كار، خطر نسبي، بيز تجربي، مدل پواسون- گاما

Introduction: It is of prime importance to consider the pattern and geographical changes of a disease, in each community independently, to determine high and low risk areas. Mapping diseases is a set of statistical methods which attempt to provide precise maps by which the geographical distribution of a disease is estimated. In this study, Bayesian methods were applied to estimate the relative death rate of work-related accidents in Iran. Methods: For the purpose of this study, the data of work-related accidents of Iran in 2009 were analyzed. To estimate the parameters of the map, empirical Bayes method (Poisson-Gamma method) was applied using Winbugs 1.4 software. Moreover, the Arc GIs 9.2 software was used to set relative incidence of death and accident related maps. Results: Regarding the estimates achieved by empirical Bayes method and applying Poisson-Gamma for the incidence of work related accidents in 2009, the maximum and minimum prevalence risk rate among men was 2.991 in Markazi province and 0.457 in Khorasan Razavi province, while they were 3.848 in Semnan province and 0.243 in Hormozgan province for women. Conclusion: Overall, the incidence of work-related accidents follows no specific geographical distribution pattern and in most provinces the pattern was different for men and women in Iran. By and large, the incidence of these events in the neighboring provinces of Tehran is more than the other parts of the country. Keywords: Work-Related Accidents, Empirical Bayes, Relative Risk, Poisson-Gamma Modeling