تاثيرآموزش تغذيه به تنهايي و توام با برنامه ورزشي هوازي بر كيفيت زندگي زنان يائسه و قبل از يائسگي كارآزمايي باليني تصادفي كنترل شده

Effect of Nutrition Education Alone or Combined with Aerobic Exercise on Quality of Life in Perimenopausal and Postmenopausal Women: a Randomized Controlled Trial

سابقه و هدف: با افزايش تعداد زنان يائسه، موضوع كيفيت زندگی آن‌ها مورد توجه قرار گرفته است. اين مطالعه با هدف بررسی تأثير آموزش تغذيه به تنهايی و همراه با برنامه ورزشی بركيفيت زندگی زنان يائسه و قبل از يائسگی انجام گرفت. مواد و روش ها: در اين كارآزمايی بالينی تصادفی از اسفند 1391 تا خرداد 1392، 81 نفر از زنان متأهل سالم 45-60 ساله شهرستان كليبر در شمال غرب ايران با روش بلوك ندی تصادفی به سه گروه 27 نفره تخصيص داده شدند. گروه اول آموزش تغذيه و گروه دوم آموزش تغذيه توأم با برنامه ورزشی دريافت نمودند. برای گروه كنترل مداخله انجام نگرفت. پرسشنامه كيفيت زندگی زنان يائسه (MENQOL) توسط مشاركت‌كنندگان قبل از مداخله، 8 و 12 هفته بعد از مداخله تكميل گرديد. از مدل خطی عمومی برای آناليز داده‌ها استفاده شد. يافته ها: كيفيت زندگی درگروه ورزش و تغذيه در هفته 8 و 12 و در گروه تغذيه در هفته 12 به طور معنی‌داری بهبود يافت، به طوری كه ميانگين نمره كلی كيفيت زندگی در گروه ورزش و تغديه قبل از مداخله از 5/59 به 1/40 در هفته 8 (5/8- تا 3/19- 95 درصد فاصله اطمينان، 9/13-:تفاوت ميانگين) و 4/35 در هفته 12 (0/17- تا 3/27-، 1/22-) كاهش يافت و هم چنين در گروه تغديه از 4/58 به 2/49 در هفته 8 (2/2 تا 2/10- ،4-) و 5/49 درهفته 12 (8/0- تا 8/11- ،3/6-) رسيد. هيچ گونه اثرات جانبی ناشی از مداخله مشاهده نشد. استنتاج: انجام ورزش همراه با آموزش تغذيه در بهبود كيفيت زندگی زنان يائسه و قبل از يائسگی موثرتر از برنامه آموزش تغذيه می‌باشد.

Background and purpose: As aging increases throughout the world the number of menopausal women is increasing too. Their quality of life is considered important in all societies. This study aimed at assessing the efficacy of nutrition education alone or combined with aerobic exercise on quality of life in perimenopausal and postmenopausal women. Material and Methods: This randomized controlled trial was performed in 81 healthy married women aged 45-60 years old in Kaleibar (west north of Iran) during March- June 2013. Using block randomization the subjects were allocated into three groups (n=27 per group). Group I received nutrition education and group II received nutrition education and also performed aerobic exercises, while the control group received no intervention. Menopausal quality of life questionnaire (MENQOL) was applied at baseline, 8, and 12 weeks after the intervention. Data was analyzed using ANCOVA test Results: Quality of life significantly improved after 8 and 12 weeks in group I while this improvement was observed after 12 weeks in group II. The mean total MENQOL scores in group I was 59.5 before the intervention and 40.1 after 8 weeks [adjusted mean difference: −13.9 (95% CI: −19.3 to −8.5)] and 35.4 after 12 weeks [−22.1 (−27.3 to -17.0]. Also, in group II this score was 58.4 before the intervention, 49.2 after 8 weeks [−4 (−10.2 to 2.2)], and 49.5 after 12 weeks [−6.3 (−11.8 to -0.8)]. No side effects were reported. Conclusion: Nutrition education combined with physical exercise is more effective than the nutrition education alone in improving the quality of life in perimenopausal and postmenopausal women.