ارزيابي جنبه هاي مختلف آنتاگونيستي Pythium oligandrum دركنترل بيولوژيك Rhizoctonia solani عامل بيماري مرگ گياهچه چغندرقند در آزمايشگاه

Evaluation of some antagonistic aspects of Pythium oligandrum (Dresch) for biological control of Rhizoctonia solani (Kuhn), the causal agent of sugar beet damping-off in laboratory

چغندرقند، از مهم ترين محصولات زراعي ايران است و بيماري هاي مرگ گياهچه و پوسيدگي ريشه ناشي از R. solani از مهمترين علل كاهش عملكرد چغندرقند، مي باشند. در اين تحقيق جنبه هاي مختلف آنتاگونيستي 6 جدايه از P. oligandrumدر كنترل R. solani با روش هاي آزمايشگاهي شامل بررسي هاي ميكروسكوپي نحوه ارتباط هيفي، رقابت غذايي، اثر متابوليت هاي گازي فرار، اثر ترشحات مايع خارج سلولي در محيط كشت مصنوعي، خاك و وجود متابوليت هاي ضد قارچي مقاوم به حرارت در محيط كشت مصنوعي ارزيابي شدند. در بررسي هاي ميكروسكوپي رفتار هيف P. oligandrum به شكل پيچيدن به دور هيف، چروكيدگي و جداشدن پروتوپلاست از ديواره سلولي، تشكيل اووسپور بر روي و داخل هيف R. solani ديده شد. در ساير آزمايش ها، جدايه هاي تربت جام و مشهد آنتاگونيست بيشترين قابليت رقابت غذايي با R. solani را در محيط كشت داشتند و متابوليت هاي گازي فرار كلوني 36 ساعته جدايه تربت جام آنتاگونيست با41/56 درصد بيشترين تاثير را در بازدارندگي از رشد ميسليوم R. solani داشت. بررسي كارايي ترشحات مايع خارج سلولي P. oligandrum در ممانعت از رشد ميسليوم R. solani در محيط كشت نشان داد جدايه مشهد با31/71درصد بيشترين بازدارندگي از رشد R. solani و غلظت هاي30%،40% و50% ترشحات مايع خارج سلولي جدايه تربت جام بيشترين اثر بازدارندگي از رشد R. solani را در محيط كشت داشتند. در بررسي كارايي ترشحات مايع خارج سلولي P. oligandrum در ممانعت از رشد ميسليوم R. solani در خاك مشخص شد، تيماري كه خاك مورد استفاده در آن تنها با اينوكولوم P. oligandrum آلوده شده بود با 09/32 درصد بيشترين تاثير را در بازدارندگي از رشد ميسليوم R. solani داشت. همچنين جدايه تربت جام، با 36/71 درصد بيشترين بازدارندگي از رشد R. solani را در آزمون مقايسه توانايي توليد متابوليت هاي ضد قارچي مقاوم به حرارت در محيط كشت، را داشت.

Sugar beet is among the most important crops in Iran. One of the main causes of the decline in sugar beet production is root rot, damping off and leaf blight caused by R. solani (Kuhn). Unfortunately, chemical control method against soil-borne fungi especially R. solani in sugar beet is not very effective. In this study the control of R. solani by antagonistic aspects of P. oligandrum using six isolates were studied under various laboratory methods including microscopic investigation of the relation of hyphae between antagonist and pathogen, food competition, the effect of volatile compounds, the effects of extracellular fluid secretion in cultured and heat-stable antifungal metabolites. Microscopic observations showed that P. oligandrum hyphae upon contact with R. solani hyphae wrapped around them, caused protoplast shrinkage which resulted in detachment of the protoplast from the cell walls of R. solani, also oospore formed on the hyphae of R. solani. The results of dual culture tests showed that Torbat-e-jam and Mashhad isolates of P. oligandrum had the most food competition with R solani. In volatile compounds tests using 36 hrs-old colony of the antagonist, the isolate of Torbat-e-jam had maximum inhibitory effect (56.41%) on R. solani in vitro. The extracellular fluids of isolate of Mashhad was %71.31 percent more effective than the control and concentrations of 30%, 40% and 50% extracellular fluid of isolates from Torbat-e-jam had the most growth inhibition on R. solani mycelium in culture medium, However there was no significant difference among the mentioned concentrations. Evaluation of efficiency of P. oligandrum in inhibition of mycelial growth of R. solani in soil showed that the most inhibition of mycelium growth of R. solani (32%) was occurred when soil was solely inoculated with P. oligandrum. The heat-resistant extracellular fluids of isolate of Torbat-e-jam were %71.36 percent more effective than the control in inhibiting the growth of R. solani.