بررسي شيوع استافيلوكوكوس اوريوس مقاوم به متي سيلين (MRSA) و تعيين الگوي مقاومت پادزيستي باكتري هاي جدا شده از بيني سربازان آموزشي در شهر كرمان در سال 1390

Prevalence of Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus (MRSA) and Antibiotic Resistance Patterns of the Isolates from the Nose of Training Soldiers in Kerman in 2012

زمينه و اهداف: موارد استافيلوكوكوس اوريوس مقاوم به متي سيلين (MRSA) در محيط خارج بيمارستاني در حال افزايش است. اين بررسي با هدف شناسايي ميزان حاملين MRSA و تعيين مقاومت پادزيستي آن در پادگان آموزشي نيروي انتظامي شهرستان كرمان در سال 1390 انجام شد. مواد و روش كار: از بيني 567 سرباز دوره آموزشي، نمونه جمع آوري شد. تعيين هويت استافيلوكوكوس اوريوس با استفاده از روش هاي استاندارد صورت گرفت. مقاومت به متي سيلين با روش هاي انتشار ديسك اگزاسيلين و سفوكسيتين غربالگري و با روش PCR و شناسايي ژن mecA تشخيص قطعي داده شد. آزمايش تعيين حساسيت پادزيستي ايزوله هاي MRSA با روش انتشار ديسك در مقابل 6 پادزيست (اريترومايسين، كليندامايسين، جنتامايسين، تري متوپريم-سولفامتوكسازول، سيپروفلوكسازين و ونكومايسين) انجام شد. تعيين مقاومت القايي به كليندامايسين با روش D-test صورت گرفت. يافته‌ها: استافيلوكوكوس اوريوس از بيني تعداد 226 سرباز (8/39%) جدا سازي شد. از آن ميان 43 ايزوله (6/7%) مقاوم به متي سيلين (MRSA) تشخيص داده شد كه همگي داراي ژن mecA و حساس به وانكومايسين بودند. بيشترين مقاومت نسبت به اريترومايسين بود كه 10 ايزوله (3/23% )به آن مقاوم بودند. ميزان مقاومت در ايزوله هاي MRSA، در مقابل كليندامايسين، جنتامايسين، تر ي متوپريم-سولفامتوكسازول و سيپروفلوكسازين، به ترتيب:14، 3/16، 14 و3/9 % بود. مقاومت القايي به كليندامايسين در ميان ايزوله هاي MRSA مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: شيوع حاملين بيني استافيلوكوكوس اوريوس در جمعيت نظامي مورد بررسي قابل توجه است. شيوع حاملين MRSA در بيني گروه مورد بررسي 8/7% بود. اگر چه مقاومت به ساير داروهاي ضد ميكروبي در اين ايزوله ها زياد نيست، ولي با توجه به اهميت روزافزون MRSA كسب شده از جامعه، مطالعه اين جامعه يا جمعيت هاي مشابه در زمان هاي متفاوت لازم بوده و پزشكان بايد از وجود چنين ايزوله هاي كسب شده از جامعه جهت انتخاب داروي موثر درماني آگاهي يابند.

Background and Aim: The increases in the prevalence of methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) from outside healthcare settings are recently reported. This study was performed to determine the prevalence of community-acquired MRSA and antibiotic resistance of the isolates from nose of military training soldiers in Kerman city- 2012. Materials and Methods: Nasal samples were collected from 567 training soldiers. S. aureus was identified using standard Methods. MRSA phenotype was screened by oxacillin and cefoxitin disc. The MRSA was genetically confirmed by detection of mecA gene by PCR methods. Antibiotic susceptibility to six antibacterial agents was determined by standard agar disc diffusion method. Induction of resistance to clindamycin was performed using the D-test. Results: samples were isolated from the nose of 39.8% of training soldiers. By the methods used 7.6% of the isolates were identified as MRSA all of them harbored mecA gene and were sensitive to vancomycin. The highest rate of resistance was detected against erythromycin (23.3%). Resistance to, clindamycin, gentamicin, trimethoprime sulfamethoxazole and ciprofloxacin were 14%, 16.3%, 14% and 9.3% respectively. Induced of Clindamycin resistance among MRSA isolates was not observed. Conclusions: The high frequency of isolation of S aureus from nose in military population studied is remarkable. The prevalence of MRSA in this group was %7.8.Although resistance to other antibacterial agents was not high in these isolates, but due to the increasing importance of community acquired MRSA frequent surveillance of this and similar type of population are required in intervals, and physicians should be informed about the presence of these bacteria to choose appropriate drug for therapy.