رابطه تفكر و تخيل موردپژوهي در قصه غربت غربي

The Relationship between Thought and Imagination: A Case Study of Suhrawardi’s A Tale of Occidental Exile

درك فلسفي و فهم معقولات براي عموم مردم، از ديدگاه فارابي ناممكن يا دشوار مينمايد. همه مردم به اين اعتبار، كودكاني ذهني و فكري قلمداد ميشوند و تخيل، تنها راهكار انتقال معارف عقلي به اذهان و افكار آنهاست. شيخ اشراق راهكار فارابي را تحقق بخشيده و در قالب داستان‌پردازي و تمثيل و نمادسازي، به تقرير معارف فلسفي پرداخته و تلاش ميكند انسانها را از حالت طفوليت به مرتبه بلوغ عقلي ارتقا دهد. نمونه متون فلسفي سهروردي كه ميتواند هم از حيث محتوا و هم از جهت قالب، بعنوان مدل فلسفه براي كودكان استفاده شود، قصه غربت غربي است. شيخ اشراق در اين قصه، مسايل معرفت شناختي، نفس‌شناختي و جز آن را به زبان تمثيل و در قالب داستان بيان كرده است. علاوه بر اين، وي در ارتقاي زبان داستان‌پردازي تمثيلي، آيات قرآن كريم‌ ‌را بشيوه بينامتني، در خلال سطور داستان، بصورتي يكپارچه در هم تنيده است.

In Farabi’s view, the philosophical perception and understanding of intelligibles is a very difficult, if not impossible, task for ordinary people. Accordingly, people in general are deemed to think like children in this regard, and imagination is the only way through which intellectual teachings can be transferred to their thoughts and minds. Employing Farabi’s strategy, Suhrawardi explains philosophical teachings in the moulds of story-telling, allegories, and symbolization. He tries to promote people from the stage of childhood to the stage of intellectual maturity. One example of Suhrawardi’s philosophical texts that can be used as a philosophical model for children in terms of both content and framework is A Tale of Occidental Exile. In this tale, Suhrawardi has explained some epistemological and psychological problems in the form of an allegory. Additionally, in order to use a more elevated language in telling his story, he has integrated some of the Qur’anic verses into the lines of the story in a highly cohesive and coherent manner.