توموگرافي خطي با فيلم و Photostimulable Phosphor Plate در طرح درمان ايمپلنت در منديبل

Pre-implant linear tomography using film-screen and Photostimulable Phosphor Plate in mandible

زمينه و هدف: بررسی راديوگرافيك قبل از جايگذاری ايمپلنت اغلب با توموگرافی برای مشخص كردن موقعيت ساختار آناتوميك حياتی و ارزيابی استخوان كامل می‌شود. هدف از اين مطالعه بررسی دقت توموگرافی خطی با استفاده از فيلم و Photostimulable Phosphor Plate جهت ارزيابی كميت استخوان منديبل برای استفاده در طرح درمان ايمپلنت بود. روش بررسی: اين مطالعه از نوع بررسی روش‌ها بود. توموگرام‌هايی از 2 منديبل خشك انسانی با استفاده از توموگرافی خطی با فيلم وPhotostimulable Phosphor Plate تهيه ‌شد. در هر منديبل 10 ناحيه انتخاب گرديد و با گوتاپركا علامت‌گذاری شد. فاصله بين كرست فوقانی تا كانال منديبل، ارتفاع كلی و پهنای منديبل در هر توموگرام اندازه‌گيری شده و همينطور در مقاطع منديبل نيز اندازه‌گيری ‌شد. مقادير حاصل از مقاطع توموگرافيك با اندازه‌‌های واقعی فواصل مورد نظر روی مقاطع استخوانی مقايسه شد. يافته‌‌ها: با اصلاح مقادير بدست آمده روی مقاطع توموگرافيك توسط ضريب بزرگنمايی عنوان شده توسط كارخانه سازنده دستگاه، ميانگين مطلق اختلاف با واقعيت در توموگرافی خطی با استفاده از فيلم و Photostimulable Phosphor Plate برای تعيين ارتفاع منديبل به ترتيب 59/0 ميلی‌متر (45/0SD=) و 65/0ميلی‌متر (72/0SD=) و ميانگين مطلق اختلاف با واقعيت در توموگرافی خطی با استفاده از فيلم و Photostimulable Phosphor Plate برای تعيين پهنای منديبل به ترتيب 34/0 ميلی‌متر (33/0SD=) و 31/0 ميلی‌متر (33/0SD=) بود. ميانگين مطلق اختلاف با واقعيت در توموگرافی خطی با استفاده از فيلم و Photostimulable Phosphor Plate برای تعيين موقعيت كانال منديبولار به ترتيب 54/0ميلی‌متر (30/0SD=) و 52/0 ميلی‌متر (56/0SD=) محاسبه شد. در توموگرافی خطی با استفاده از فيلم 100% از اندازه‌گيری‌‌ها جهت تعيين موقعيت كانال، 80% از اندازه‌‌های ارتفاع استخوان و 95% از اندازه‌‌های پهنای استخوان در محدوده خطای 1± ميلی‌متر واقع شده بودند. در توموگرافی خطی با Photostimulable Phosphor Plate 75% از اندازه‌گيری‌‌ها جهت تعيين موقعيت كانال، 75% از اندازه‌گيری‌‌های ارتفاع استخوان و 95% از اندازه‌گيری‌‌های پهنای استخوان در محدوده خطای 1± ميلی‌متر واقع شده بودند. در تعيين موقعيت كانال منديبولار و تخمين ارتفاع و پهنای منديبل بين توموگرافی خطی با استفاده از فيلم و Photostimulable Phosphor Plate اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد (05/0P>). نتيجه‌گيری: دقت توموگرافی خطی با استفاده از فيلم و Photostimulable Phosphor Plate در اندازه‌گيری ارتفاع و پهنای منديبل و تعيين موقعيت كانال منديبولار در محدوده قابل قبول است.

Background and Aims: Radiographic examination prior to implant placement is often complemented with tomography for location of vital anatomic structures and evaluation of bone volume. The aim of this study was to evaluate the accuracy of Photostimulable Phosphor Plate system with that of conventional film-screen in mandibular pre-implant linear tomography Materials and Methods: In this test evaluation study, tomograms of 2 dry human mandibles were taken using the both film-screen and Photostimulable Phosphor Plate. 10 sites were selected in each mandible and marked with gutta-percha. Distance of superior border to the mandibular canal and the total height and width of mandible were measured on the tomograms and also on the mandibles after sectioning. The radiographic values were compared with real ones. Results: After correction of tomographic values by the magnification factor of the unit, the mean of absolute differences with reality in linear tomography using film-screen and Photostimulable Phosphor Plate for height of mandible were 0.59mm (SD=0.54) and 0.65mm (SD=0.72), respectively. The mean of absolute differences with reality in linear tomography using film-screen and Photostimulable Phosphor Plate for width of mandible were 0.34mm (SD=0.33) and 0.31mm (SD=0.33), respectively. In localization of the mandibular canal, the mean of absolute differences with reality were 0.54mm (SD=0.30 ) and 0.52mm (SD=0.56) for linear tomography using film-screen and Photostimulable Phosphor Plate, respectively. In linear tomography using film-screen, 100% of measurements for localization of the canal, 80% of height and 95% of width were with in ± 1mm error limits. In linear tomography using Photostimulable Phosphor Plate, 75% of measurements for localization of the canal, 75% of height and 95% of width were within ± 1mm error limits. There was no significant difference between linear tomography using film-screen and Photostimulable Phosphor Plate in localizing the mandibular canal and height and width estimation (P>0.05). Conclusion: The accuracy of linear tomography using film-screen and Photostimulable Phosphor Plate in height and width estimation and localization of the canal is within acceptable limits.