روابط قومي "تهديد" يا "فرصت" براي انسجام اجتماعي شهرها؟؛ بررسي مكانيزم هاي مقاومت مردمي در برابر سياست هاي شهري در محله اسلام‌آباد كرج

 Ethnic Relations; A "Threaten" or "Opportunity" for Social Cohesion in Cities? Mechanisms for Popular Resistance against Urban Policy in the Neighborhood of Islamabad of Kraj

اين مقاله درصدد است از منظر انسان شناسي شهري به موضوع انسجام اجتماعي برخاسته از قوميت و خاستگاه قومي - فرهنگي مهاجران ساكن در محله ي اسلام آباد كرج طي روند اجراي طرح ساماندهي اين محله بپردازد. بدين منظور مطالعه گروه هاي مختلف مهاجران آذري زبان از روستاهاي سرخه از توابع تبريز، بويين از زنجان و چنارلق و سفيدآب از ادربيل در اين تپه و همچنين حسينيه ها و هيات هاي مذهبي آنها به عنوان نقاط تبلور انسجام اجتماعي - قومي، در محله اسلام آباد كرج مدنظر بوده است. روش مورد استفاده در اين تحقيق، روش انسان شناسانه، يعني روش هاي كيفي و با استفاده از مصاحبه و مشاهده ي مستقيم بوده است. همچنين از روش دنبال كردن گره انسجام بخش گروه نيز استفاده شده كه داده هاي بسياري را فراهم آورده است. سياستگذاري هاي كلان اثرات مثبت و منفي روي شهر و گروه هاي ساكن در آن دارد. برخي از گروه ها متحمل اثرات مثبت يا منفي بيشتري نسبت به سايرين مي شوند. تلاش ساكنان براي به حداقل رساندن اين تاثيرات بازنماي پويايي گروه هاي ساكن در محله هاي مختلف است. مطالعه تعامل و پويايي اين گروه ها در رابطه با سياست گذارها مي تواند نقش مهمي در تصميم گيري هاي سياستگذاران ايفا نمايد. تحقيق حاضر به مطالعه يكي از چندين طرح سياست گذاري در اسلام آباد كرج پرداخته است، كه به نام طرح سامان دهي تپه مرادآّب كرج مشهور است. اجراي طرح تملك و تخريب خانه هاي آلونك نشين تپه مرادآب طي 19 سال، 4 هزار خانوار را مجبور به تغيير محل سكونت خود به ساير نقاط همان تپه، شهر كرج و يا ساير شهرهاي كشور كرده است. در اين فرايند قدمت حضور مهاجران و تعداد اعضاي قومي آنها در اتخاذ تصميماتي كه براي حفظ انسجام خويشاوندي و قومي خود در تقابل با تاثيرات طرح بر انسجام زدايي روابط اجتماعي شان، موثر بوده است؛ به-طوري كه مهاجراني كه مدت كوتاه تري از سكونت شان مي گذشته (كمتر از 10 سال) به صورت دسته جمعي به نقطه ي ديگري از شهر مهاجرت كرده اند، و مهاجران با قدمت سكونت متوسط ( 10 تا 20 سال) به شكل دو يا سه گروه در سطح شهر پراكنده شده اند، و گروه هاي با قدمت سكونت طولاني (بيشتر از 20 سال) به دليل احساس تعلق بيشتر نسبت به محله، سعي در باقي ماندن در محل و لذا يافتن مسكن در قسمت هاي ديگر تپه مرادآب داشته اند. نكته قابل ملاحظه آن است كه اين پراكندگي ها عمدتا حول محور اماكن گردهمايي هفتگي و ماهانه ي اعضا گروه كه در واقع اماكن مذهبي هستند، صورت مي گيرد.

This essay attempts to pay attention to the issue of social cohesion arising from ethnicity and ethnic- cultural origin of immigrants in neighborhood of Islam Abad of Karaj during the organization plan from the perspective of urban anthropology. According to this, Different Azeri groups of immigrants of the villages such villages Sorkheh Functions of Tabriz, Buin of Zanjan and Chnarlaq and Sefidab of Ardabil in the hills and as well religious site and religious staff as the crystallization of social - ethnic cohesion, in Islam Abad neighborhood have been considered in this paper. The method used in this research has been anthropological including the qualitative approach, using interviews and direct observation as well as the method used to the following nodes of group cohesion that has provided a lot of data. Macro policy-making has positive and negative effects on the city and inhabitants of it. Some groups suffer positively or negatively impacts more than others. Trying of residents to minimize these effects represent dynamic groups in the different neighborhoods. To study the interaction and dynamics of group in relation to the policy making can play an important role in decision-making. The present study on one of such the policy initiatives is taken in Islam Abad, Karaj. This plan is famous to Reorganization Plan Hill. Implementation of the plan of house acquisition and demolition of Moradab hills is over 19 years long, forced to relocate four thousand families to other parts of the hill, the other cities in the city of Karaj or other cities in the country. In this process, dates back of the presence of immigrants and the numbers of members of ethnic groups have been effective in their decisions to maintain Kinship and ethnic cohesion in contrast to the impact on de-cohesion of their social relations. As immigrants with little history of residence (below 10 years) collectively moved to another part of town, older immigrants lived intermediate (10 to 20 years) were dispersed into two or three groups in the city, And groups with a long history of residence (for more than 20 years) due to a greater sense of belonging to neighborhood have tried to stay in it and thus housing in other parts of the hill of Moradab. The considerable point is that the distribution mainly is taken placed around the weekly and monthly gathering places of the members of the group that are actually the religious places.