طراحي الگوي تبيين قابليت استخدام كاركنان در سازمان‌هاي دولتي

Designing an Explanatory Model on Employability in Public Organiza-tions

امروزه با توجه به چالش هاي محيطي و رويكرد حاكم در روابط كار، جهت گيري سازمانها از استخدام دايم العمر به استخدام قراردادي، موقتي و انعطاف پذيرتغيير يافته است. اين انتقال و گذار از استخدام دايمي به استخدام قراردادي، قرارداد روانشناختي سنتي بين كارمند و سازمان را تحت تاثير قرار داده و موجب زوال امنيت شغلي گرديده است. در اين راستا نگراني عمده مديران، تحت تاثير قرار گرفتن عوامل كليدي نظير تعهد سازماني، رضايت شغلي، انگيزش و وفاداري كاركنان است. به همين جهت ضرورت مبناي جديد براي امنيت شغلي در محافل علمي و عملي احساس شده و اخيرا قابليت استخدام كاركنان به عنوان جايگزين مطرح شده است. قابليت استخدام به عنوان توانايي فرد در شناسايي و تشخيص فرصت هاي شغلي و حرفه اي در درون و بين سازمانها در فرايند كارراهه تعريف مي شود. دانشگاهيان، محققان و مديران اجرايي در خصوص قابليت استخدام زياد بحث كرده اند، اما كمتر به ابعاد و مولفه هاي آن پرداخته اند. براين اساس هدف عمده مقاله پاسخ به اين سوال است كه: قابليت استخدام كاركنان چيست و داراي چه ابعاد و مولفه هايي مي باشد؟ نتايج تحقيق حاكي از آن است كه قابليت استخدام كاركنان شامل دو بعد (انطباق پذيري شخصي و آينده نگري و تخصص و انگيزش كارراهه)و پنج مولفه )بهينه سازي و انعطاف پذيري شخصي ، جهت گيري اثر گذار كارراهه، انگيزش كارراهه، تخصص حرفه اي و خوش بيني) است و اين ابعاد و مولفه ها در سازمانهاي دولتي استان تهران از وضعيت مناسبي برخوردارند.

Nowadays, because of environmental challenges and the dominant approach in labor relations, the orientation of organizations has moved from permanent employment to temporary, flexible and contract-based employment. This orientation has had an impact on traditional psychological contracts and has endangered job security. So, in this context, the fundamental concern of managers is organizational com-mitment, job satisfaction, motivation and loyalty of employees. In re-sponse to this concern, scientific and practicing communities are searching new bases for job security and recently, employability is in-troduced. Both academics and practitioners often speak of Employa-bility, however, neither of them have defined nor developed the con-struct. So, this article tries to find an answer for this question: What is employability and which dimensions, criteria and indices constitute it? The results of this research shows that employability consists of two dimensions (personal adaptability and career motivation and expertise) and five indicators (optimization and personal flexibility, proactive career orientation, career motivation, occupational expertise, optimism) and these dimensions and indicators have an appropriate condition in Tehranʹs public organizations.