نكاتي پيرامون پيوند حماسه و عرفان

On the Relation between Epic and Mysticism

حماسه چيست؟ عرفان چيست؟ هركدام از اين دو چه هدفي را دنبال مي‌كنند؟ هركدام از چه مسيري طرفداران خويش را به مقصد مي‌رسانند؟ آيا اين دو نوع ادبي با هم ارتباطي دارند؟ پاسخ سطحي به اين سوالات اين است كه حماسه مجموعه‌اي از درگيري‌ها‌ و نبردها است كه اغلب بين دو ملّت درمي‌گيرد و هركدام سعي مي‌كنند از حيثيت و استقلال وجودي‌خويش دفاع كنند امّا عرفان، خودشناسي و راه رسيدن به خداشناسي و كمالات معنوي است؛ آيا با تامّل در اين قضيه مي‌توان عميق‌تر و دقيق‌تر به اين سوال‌ها پاسخ داد؟ تعيين هدف حماسه و عرفان نقاط مشترك آن دو را آشكار مي‌گرداند. نويسنده‌ي "آواها و ايماها" مي‌نويسد: «اساس و هسته‌ي حماسه به تلاش انسان در يافتن راه درست زندگي برمي‌گردد.» (اسلامي ندوشن، 1370: 108) از اين لحاظ حماسه را با عرفان پيوند و اشتراكي است كه بايد بررسي شود. اشتراك حماسه و عرفان بسيار گسترده است. ما در اين‌فرصت برآن هستيم ريشه‌ي اشتراك آن دو را تا درحد امكان واكاوي نماييم

What is an epic? What is mysticism? What does each seek? How does each satisfy its advocates? Are they related? A superficial response to these questions is that an epic is a set of fights and battles between two nations, each trying to defend its independence and dignity, but mysticism is the way to know oneself and to reach God and perfection. Determining the aim of the epic and mysticism reveals the common points. EslamiNadooshan states that the core of an epic is the man’s effort to achieve the right path. The present article tries to study the common points between them.