شفيعي‌كدكني و جريان سمبوليسم اجتماعي

Shafiee Kadkani and the Social Symbolism Movement

يكي از معروف‌ترين جريان‌هاي شعري در دهه سي و چهل قرن حاضر جريان " سمبوليسم اجتماعي "است. اين جريان، با بهره‌گيري از زبان نمادين براي طرح‌مسايل سياسي و اجتماعي از حالت يك " شعار سياسي و اجتماعي " به "شعرِ‌اجتماعي و انساني " بدل مي‌شود. التزام و تعهّد به حقيقت و عدالت سبب شده است تا شعر«م. سرشك»، شعر مبارزه با ظلم و بيداد و از طرفي اميد و پيروزي و استمرار و زندگي باشد. شفيعي‌كدكني نمادهاي خود را از طبيعت اخذ مي‌كند. برخي از نمادهاي او حاصل آشنايي و دل‌بستگي شاعر به فرهنگ و ادب كلاسيك ايران است و اغلب نمادهاي وي، زنده، پويا، ابداعي و شخصي هستند.. در اين پژوهش نگارندگان برآنند تا پس از ارايه مقدماتي در زمينه‌ي مكتب‌سمبوليسم و اصول و ويژگي‌هاي آن و بحث جامعه‌گرايي و نمادگرايي در شعر معاصر به تحليل اين جريان ادبي در شعر شفيعي بپردازند

Social Symbolism is one of the well-known movements in the 30s and 40s (A.H.). Using a symbolic language to present social and political issues, this movement converts from a social-political slogan to social and human poetry. Commitment to truth and justice has caused M. Sereshk’s poetry to be a fight against oppression and injustice and to convey hope, victory, and life. Shafiee Kadkani derives his symbols from nature. Some of his symbols are the result of his familiarity with and love for Iranian classic literature and culture. His symbols are often lively, dynamic, innovative and personal. The present article tries to firstly present an introduction to the school of symbolism, its principles and characteristics, and the issue of socialism and symbolism in contemporary poetry and secondly to analyse this literary movement in Shafiee Kadkani’s poetry.