هم‌ساني تصويرنامه (دكوپاژِ) سينمايي با تصويرسازيِ شعر

The Similarity between Decoupage and Poetic Imagery

يكي از مهم‌ترين بخش‌هاي فيلم‌سازي كه از وظايف كارگردان به‌شمار مي‌رود طراحي يا تنظيم تصويرنامه، يا در اصطلاح سينمايي، دكوپاژ است. بر پايه آن‌كه شعر نيز مجموعه‌اي از تصاوير است واين مجموعه در كنار هم، گاهي يك روايت را بيان مي‌كند، چنين مي‌نمايد كه شاعر نيز در شعر خود نوعي تصويرنامه در نظر داشته است. اين تصويرنامه از بسياري جنبه‌ها كاملاً شبيه به دكوپاژ سينمايي است و با آن هم‌ساني مي‌كند. بنابراين، اشعار فاخر و ماندگار و تاثيرگذار را، هنرمنداني سروده‌اند كه مانند كارگرداني‌بزرگ، داراي سواد بصري بالا و درك و بينش حكيمانه‌اي بوده‌اند و زيبايي‌شناسي را به خوبي مي‌دانسته‌اند. هدف از مقايسه هنرهاي شاعري و فيلم‌سازي از اين منظر، رسيدن به وجود نوعي وحدت ميان هنرهاي بصري است كه هنر آموزان اين دو رشته، فيلم‌سازي و شاعري، مي‌توانند با چنين مقايسه‌هايي، تكنيك‌ها را ملموس‌تر بشناسند.

An important part of making a film is decoupage, which the director is responsible for. Inasmuch as a poem is a set of images and this set may sometimes narrate a story, the poet may also seem to have a kind of decoupage in his mind. This poetic decoupage is in many respects similar to cinematic decoupage. Hence, long-lasting, effective, and grand poems have been composed by artists who, like directors, enjoyed high visual literacy and scholarly insight and were well aware of aesthetics. The aim of this comparison is to achieve a kind of unity in visual arts so that students of these two fields can study and understand the techniques more tangibly.