چرايي عدم انطباق برخي پرسش و پاسخ‌هاي قرآنبا تاكيد بر ديدگاه علامه طباطبايي

Method-teaching of Interpretive Traditions, an Explanation and Review of Allamah Tabatabaii’s View in Confronting with Traditionalists

پاسخ‌هاي قرآن كريم غالباً منطبق با پرسش‌هاي مخاطبان است؛ اما برخلاف انتظار، برخي پاسخ‌ها با پرسش مخاطب منطبق به نظر نمي‌رسد؛‌ بلكه گاه به‌جاي پاسخ متن پرسش، موضوع مهم‌ ديگري مطرح شده است؛ مثلاً در پاسخ به اينكه «چه انفاق كنيم؟»،‌ به بيان «مصارف انفاق» پرداخته و در پاسخ «چرايي تغيير شكل ماه»، به «فوايد تغيير شكل ماه» اشاره كرده است. اين شيوه در اصطلاح اهل بلاغت‌ «اسلوب حكيم» خوانده مي‌شود. اين پژوهش درصدد توجيه عدم انطباق ظاهري برخي پاسخ‌هاي قرآني به روش توصيفي‌ـ تحليلي با تاكيد بر ديدگاه علامه طباطبايي برآمده و بدين نتيجه دست‌يافته است كه قرآن، در همه موارد مزبور، با امتناع از پاسخ روشن به برخي پرسش‌هاي مخاطبان، ضمن بيان موضوع مهم‌تر و مورد نياز بيشتر پرسشگران، به آنان شيوه پرسش درست را تعليم داده است. بررسي اين موارد، ضمن تحليل يكي از زيبايي‌هاي بديعي قرآن، شبهه ناهماهنگي برخي آيات قرآن را نيز برطرف مي‌كند.

Educational and method-teaching look at interpretative traditions is one of the main pillars of methodology of Al-Mizan Commentary. In fact, this is an analytical look at the transmitted texts of traditions related to Quranic themes and concepts, which seeks to find out the way of interpreting the Quran by using interpretive sayings and acts of leaders of religion. This look is accompanied by a critical analysis of the approach applied by traditionalist interpretation trend and is based on several transmitted and non-transmitted evidence. In the meantime, the issue of inspiration of principles by leaders of religion and the necessity of ramifying them, which is the content of some transmitted evidence, needs some contemplation. In addition to transmitted evidence and principles, analytical, historical and theological evidence supports this look as well. According to this look, interpretative traditions have an educational role and education does not mean teaching and learning the concepts beyond audience’s understanding and perception; rather, it means teaching those concepts which are understandable for audience and citable to exoteric aspect of the Quran. In Allamah’s view, leaders of religion are not only simple teachers of Quranic concepts but also teachers of interpretation method.