اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي و تيزهوشي

Attention Deficit Hyperactivity Disorder and Gifted

اختلال نارسايی توجه / بيش فعالی از بيشترين اختلالات رفتاری شايع در كودكان است و با مجموعه ای از نشانه ها، شامل سطوحی از رفتارهای تكانشی، كمبود توجه و بيش فعالی رشد نيافته مشخص می شود. بيشتر كودكان مبتلا به اختلال نارسايی توجه / بيش فعالی حداقل از هوش طبيعی برخوردارند و شمار زيادی از آن ها تيزهوش هستند (مظفری مكی آبادی و عدل، ‌1389). انتظار معمول ما اين است كه يك كودك مبتلا به اختلال نارسايی توجه / بيش فعالی دچار مشكلات ديگر مانند كم توانی ذهنی، تحصيلی و حتی برخی مشكلات روانی باشد. ولی واقعيت اين است كه اين اختلال فقط محدود به اين افراد نيست بلكه در تيزهوشان نيز ديده می شود (اصغری هاوستين، 1386 ). شباهت ها در زمينه مشكلات اجتماعی دانش آموزان با اختلال نارسايی توجه / بيش فعالی و دانش آموزان تيزهوش بسيار زياد است و به همين دليل اغلب با يكديگر اشتباه گرفته می شوند. در اين مقاله ويژگی ها و تشخيص افتراقی كودكان تيزهوش با اختلال نارسايی توجه / بيش فعالی از ديگر دانش آموزان بيش فعال توضيح داده شده است .

Attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) is a common conduct disorder among children. ADHD is determined by levels of impulsive behavior, attention deficit and hyperactivity. Most of children with ADHD have normal intelligence quotient and some of them are gifted students. We normally expect that a child with ADHD has additional problems such as mental retardation, educational and even mental problems. It is clear that this disorder is not limited to the gifted participants. Similarity in terms of social problems in children with ADHD is significant, then they often confused with each other. In this paper, intelligent features and differential diagnosis of gifted children with ADHD explained against other children with ADHD.