جستاري تطبيقي در مراحل سفر عرفاني عطّار نيشابوري در منطق الطّير

منطق‌الطّير عطّار، داستان سفر گروهي از مرغان به راهنمايي هدهد به كوه قاف براي رسيدن به آستان سيمرغ است. در اين منظومه هر مرغ، بيانگرگروهي از انسان‌هاست كه در جستجوي حقيقتي دست به سفر مي‌زنند و سختي‌هاي راه سبب مي‌شود كه يكي پس از ديگري از ادامه راه منصرف شود. در پايان مسير، سي‌مرغ به كوه قاف مي‌رسند و در حالتي شهودي درمي‌يابند كه سيمرغ در حقيقت، خودشان هستند. نسيب عريضه، شاعر معاصر لبناني نيز حركت انسان به سوي كمال و تلاش نفس را در كشف عوالم مجهول و گريز از دنيا را در چكامه‌اي عارفانه به تصوير كشيده است و آن را علي طريق ارم نامگذاري كرده است. نگارنده در اين پژوهش با بهره گيري از مكتب ادبيّات تطبيقي آمريكا به بررسي و تطبيق مراحل هفتگانه سلوك در منطق الطّير با مراحل سفر عرفاني در چكامه علي طريق ارم نسيب عريضه پرداخته و در نهايت بيان نموده است كه نسيب عريضه در قصيده خود در موارد بسياري مضاميني مشترك با شاعر پارسي گوي دارد.