بررسي تاثير برنامه آموزش شيوه زندگي سالم بر كيفيت زندگي سالمندان شهر اراك

The effect of healthy lifestyle educational programs on the quality of life of the elderly in Arak

چكيده زمينه و هدف: امروزه جمعيت سالمندان در سراسر دنيا رو به افزايش است و بيماري‎ها و مشكلات حاصل از اين مرحله تكاملي مي‎تواند به شدت بر كيفيت زندگي سالمندان تاثيرگذار باشد. لذا هدف از مطالعه حاضر تعيين تاثير برنامه آموزش شيوه زندگي سالم بر كيفيت زندگي سالمندان شهر اراك مي‎باشد. مواد و روش‎ها: مطالعه حاضر از نوع نيمه تجربي است كه بر روي 60 نفر از سالمندان شهر اراك انجام پذيرفته است. نمونه‎ها در كلاس‎هاي آموزشي تغذيه، تحرك، مهارت‎هاي زندگي و بهداشت خواب به مدت يك ماه شركت نموده و به مدت سه ماه بعد از مداخله پي‎گيري شدند. ابزار جمع‎آوري اطلاعات شامل پرسش‎نامه استاندارد (فرم كوتاه) كيفيت زندگي (36-SF) در افراد سالمند بوده است. يافته‎ها: ميانگين كل نمره كيفيت زندگي 42/7±06/61 بود. بيشترين ميانگين كيفيت زندگي در بعد سلامت اجتماعي 15±5/74 و كمترين در بعد سلامت جسمي 17±46 بود. از لحاظ شاخص كيفيت زندگي در قبل از مداخله آموزشي 3/13 درصد در سطح ضعيف،30 درصد متوسط، 7/41 درصد در سطح خوب و 15 درصد در سطح عالي قرار داشتند كه بعد از مداخله آموزشي اكثريت نمونه‎ها در سطح خوب (3/38 درصد) و عالي(45 درصد) قرار داشتند كه اختلاف معني‎داري در قبل و بعد از مداخله آموزشي وجود داشت(001/0 > p). نتيجه‎گيري: با آموزش سالمندان در مورد شيوه زندگي سالم، مي‎توان از بسياري از مشكلات آنان پيش‎گيري و در جهت ارتقاي كيفيت زندگي آنان گام برداشت. لذا لزوم برگزاري كلاس‎هاي مختلف آموزشي جهت اين گروه جمعيتي كه مورد غفلت قرار مي‎گيرند بسيار ضروري به نظر مي‎رسد. كلمات كليدي: سالمند ، شيوه زندگي سالم، كيفيت زندگي

Abstract Background: Nowadays, the elderly population is growing all over the world. Diseases and conditions resulting from this evolutionary process can severely affect the quality of life of the elderly. Therefore, the aim of this study was to determine the effect of educational programs of healthy lifestyle on the quality of life of the elderly in Arak city. Materials and Methods: This quasi-experimental was carried out on 60 elderly subjects in Arak city. The subjects participated in classes on nutrition, exercise, sleep hygiene, and life skills for a month and they were followed for three months after intervention. Data were collected by the short form quality of life (SF-36) in elderly. Results: The mean score of quality of life was 61.06±7.42. The highest mean was associated with social health (74.5±15) while the lowest mean was for physical health (46±17). In terms of quality of life indicators before educational intervention, four categories emerged: poor (13.3%), medium (30%), good (41.7%), and high (15%). After intervention, the majority of the samples fell in the good (38.3%) and high (45%) categories. There was a significant difference before and after the educational intervention (p < 0.001). Conclusion: Education to elderly about the healthy lifestyle practices can prevent a lot of problems and help them to improve their quality of life. Therefore, classroom education is fruitful for this group that is often neglected. Keywords: Elderly, healthy lifestyles, quality of life