تعيين عوامل مؤثر بر پيش‌آگهي جراحي در بيماران با خونريزي‌هاي داخل مغزي خود بخودي

Determination of Factors affecting outcome of surgery in patients with spontaneous intracerebral hemorrhages

مقدمه: خونريزی داخل مغزی خود بخودی يك بيماری شايع است. بيماران كومايی با خونريزی‌های داخل مغزی به دليل مورتاليته بالا يك گروه ويژه از اين بيماران می‌باشند و انديكاسيون‌های جراحی در اين گروه نامشخص‌تر است. هدف از اين مطالعه بررسی عوامل مؤثر در نتايج جراحی خونريزی‌های داخل مغزی در اين گروه از بيماران است. روش بررسی: در اين مطالعه مقطعی و گذشته‌نگر 50 بيمار طی سال‌های 1387 تا 1392كه خونريزی خود بخودی داخل مغزی داشتند و معيار كومای گلاسگوی آنها كمتر يا مساوی 8 بود و در بيمارستان امام خمينی اروميه تحت عمل جراحی قرار گرفتند، مورد بررسی قرار گرفتند. پيش‌آگهی بيماران با معيار پيش‌آگهی گلاسگو در زمان ترخيص از بيمارستان ارزيابی شد. بيماران بر اساس سطح هوشياری قبل از عمل جراحی، سن، جنس، هيپرتانسيون، اندازه و حجم هماتوم و گسترش هماتوم به داخل سيستم بطنی ارزيابی شدند. نتايج: ميانگين سنی افراد مورد مطالعه 4/11±49 سال بود. معيار گلاسگو در 16 نفر كمتر از 5 و در 34 نفر بين 5 تا 8 بود. حجم هماتوم در 4 بيمار كوچك، در 18 بيمار متوسط و در 28 بيمار بزرگ بود. در 28 بيمار هماتوم به سيستم بطنی راه نيافته بود. ميزان مرگ در افراد مورد مطالعه 52% بود. سطح هوشياری بيمار قبل از عمل جراحی، حجم هماتوم و گسترش هماتوم به فضای داخل بطنی بر پيش‌آگهی مؤثر بودند. سن، جنس و پرفشاری خون ارتباطی با پيش‌آگهی بيماران ندارد. نتيجه‌گيری: در بيماران كومايی با خونريزی خود بخودی داخل مغزی، هرچه سطح هوشياری قبل از عمل جراحی بهتر باشد، حجم هماتوم كمتر باشد و هماتوم به فضای داخل بطنی گسترش نداشته باشد، پيش‌آگهی جراحی بهتر است.

Introduction: Spontaneous intracerebral hemorrhage (ICH) is a common disease. Among cerebrovascular accidents, ICH is the most fatal subtype and many of the survivors may be severely disabled. Comatose patients with these hemorrhages constitute a very special subgroup because of the high mortality rate and more uncertainty about the best surgical indications. Therefore, this study aimed to evaluate the factors affecting surgical results of ICH in these patients. Methods: In this cross-sectional retrospective study, 50 patients with spontaneous ICH participated who were treated by surgery at Urmia Imam Khomeini hospital between 2008-2013, and whose GCS(Glasgow Coma Scale) was ≤ 8. Outcome of patients was assessed by Glasgow outcome scale at the time of discharge from the hospital. Patients were evaluated in regard with such factors as level of consciousness before surgery, age, gender, hypertension, size and volume of hematoma and ventricular extension of hematoma. Results: 50 patients with the mean age of 49±11.4 years were evaluated. Glasgow coma scale in 16 patients was less than 5 and in 34 patients was 5 to 8. Volume of hematoma was small in 4 patients, medium in 18 patients, and large in 28 patients. Hematoma did not extend to ventricular system in 28 cases, whereas in 22 cases hematoma was extended to ventricles. Furthermore, mortality rate was reported 52% in our series. The study results indicated level of consciousness before surgery, volume of hematoma and ventricular extension of hematoma meaningfully affected the outcome. No relationship was observed between such variables as age, gender, hypertension and outcome. Conclusion: The findings of the present study revealed that within comatose patients with spontaneous ICH, the better the level of consciousness before surgery, the smaller hematoma volume and no ventricular extension of hematoma, the better the outcome will be.