مقايسه ي مهارت هاي اجتماعي، خودپنداره و عملكرد تحصيلي دانش آموزان دختر و پسر كم شنواي مدارس راهنمايي عادي و استثنايي شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر مقايسه ي مهارت هاي اجتماعي، خودپنداره و عملكرد تحصيلي دانش آموزان دختر و پسركم شنواي مدارس عادي (تلفيقي) و استثنايي مقطع راهنمايي، با كنترل هوش، است. نمونه ي مورد مطالعه در اين پژوهش شامل 58 دانش آموز كم شنوا، 30 دانش آموز كم شنوا (15 دختر و 15 پسر) از مدارس استثنايي و 28 دانش آموز كم شنوا (14 دختر و 14 پسر) از مدارس عادي شهر اهواز بودند. نمونه گيري از جامعه ي اول به روش تصادفي ساده و از جامعه ي دوم به صورت سرشماري مي باشد كه از بين دانش آموزان كم شنواي مقطع راهنمايي اين شهر، كه در سال تحصيلي 88-1387مشغول به تحصيل بودند، انتخاب شدند. دانش آموزان مورد مطالعه از نظر هوش، دوره تحصيلي و نوع ناشنوايي همتاسازي شدند. ابزارهاي مورد استفاده شامل مقياس درجه بندي مهارت هاي اجتماعي گرشام و اليوت، مقياس خودپنداره راجرز، معدل تحصيلي و آزمون هوش ريون بودند. داده ها با استفاده از روش هاي آماري تحليل واريانس و تحليل كوواريانس چند متغيري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. به طوركلي، در نتايج بدست آمده، بين دانش آموزان كم شنواي دختر و پسر مدارس عادي و مدارس استثنايي از لحاظ مهارت هاي اجتماعي و عملكرد تحصيلي تفاوت معني داري مشاهده نشد. ولي در خودپنداره تفاوت ها معني دار بود. دانش¬آموزان دختر و پسر كم شنواي مدارس استثنايي در مقايسه با دانش آموزان كم شنواي مدارس عادي از خودپنداره ي قوي تري برخوردار بودند.