بررسي و تحليل گذرايي و گذراني زمان در حديقه الحقيقه سنايي

Analysis of transient and spend time on ḤADIQATAL-ḤAQIQA

حديقه الحقيقه به دليل آغازگري در بكارگيري عرفان در شعر و به دليل تاثيرگذاري در منظومه-هاي تعليمي- عرفاني بعدي داراي اهميت است. گذرنده بودن زمان، نحوه گذر آن، دربايستهاي سپري كردن و احكام اخلاقي گذراندن آن از محورهايي است كه در كتاب حديقه پي گرفته شده است. در اين كتاب هنگامي كه سراينده بيوفايي جهان و فريبكاري آن را در نظر ميآورد و به سرنوشت ميرايي بشر به عنوان گذشته عام او اشاره ميكند؛ ميتوان نگره وي را به گذرايي وگذراني زمان بر رسيد. در اين ميان بررسيهاي سبك شناسي حديقه نيز با توجه به بسامد واژه هايي همچون چرخ و زمانه از مولفه هاي راهيابي به ذهن سنايي درباره زمان است.بررسي حديقه الحديقه نشان ميدهد رونده بودن ايام و لغزاني مهلت عمر تاثير بسياري بر انديشه سنايي داشته است؛ در حديقه يك پاي ثابت استدلالات اخلاقي و اهتمام به موازين شرعي استناد به نپايندگي دنياست. سراينده بنا بر جهان نگري الهي بر آفات زمان توقف نميكند، به فرا زمان و فرامكان ميپيوندد و عمر باقي را طلب ميكند.

The importance of ?ADIQATAL-?AQIQA WA ?ARI?AT AL-?ARIQA is because of using mysticism in poem and its influence on didactic-mystical poems such as MAN?EQ AL-?AYR and MA?NAWI In this study, passage of time implies transiency and ephemerality, and passing of time refers to time spending ethical rules. Transiency is investigated in this study through factors such as passage of days and nights of age, effects of aging and considering three time periods of past, present and future. In this book when the poet considers disloyalty and deception of world and pointes out to fatal destiny of mankind as his general past, we can discover his opinion about passage and passing of time. Stylistic reviews with respect to frequency of words such a firmament and time, is an element of entering to San?ʹ?’s mind. San?ʹ? did not stock in effects of aging and suffering of time passage. He stated human beings should consider the ephemeral age as nothing and perused us to consider on the infinite age. The ephemeralness of age in ?ADIQAT is considered as one of the main reasons for ethical rules. Based on divine worldview the poet does not stop in time complications, but he goes beyond time and place and he seeks the infinite age.