مقايسه كيفيت زندگي قبل و بعد از مداخلات درماني در مبتلايان به سندروم حاد كرونري

Comparison of quality of life before and after the therapeutic interventions in patients with acute coronary syndrome

سابقه و هدف: بهبود كيفيت زندگي مهمترين هدف مداخلات درماني در بيماري هاي مزمن قلمداد مي گردد. مطالعه حاضر با هدف تعيين نتايج استفاده از روش هاي درماني مختلف بر كيفيت زندگي مبتلايان به سندروم حاد كرونري انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه گروهي حاضر بر روي مبتلايان به سندروم كرونري حاد بستري شده در بيمارستان شهيد بهشتي كاشان طي سال 1392 با نمونه هاي در دسترس انجام شد. كيفيت زندگي بيماراني كه طبق معيارهاي درماني با نظر متخصص قلب، تحت يكي از روش هاي درماني دارويي، آنژيوپلاستي يا پيوند عروق قرار گرفتند، با استفاده از پرسشنامه SF36 (Short-form 36) قبل و دو ماه بعد از دريافت درمان هاي فوق ارزيابي شد. نتايج: تعداد 167 بيمار با ميانگين سني 22/10±5/56 سال مورد مطالعه قرار گرفتند و 3/50 درصد آنها زن بودند.آنژيوپلاستي و درمان دارويي، نمره ابعاد سلامت عمومي، درد بدني و نمره كل كيفيت زندگي بيماران را افزايش داد. درمان دارويي نيز بر بعد فعاليت اجتماعي تاثير مثبت داشت (01/0P=). پيوند عروق كرونر بعد ايفاي نقش را بهبود بخشيد (005/0P=) ولي موجب بهبود كيفيت كلي زندگي دو ماه پس از درمان نشد. در مقايسه كيفيت كلي زندگي سه گروه درماني دارويي، آنژيوپلاستي و پيوند عروق كرونر اختلاف معني دار مشاهده نشد (67/0=P). نتيجه گيري: درمان هاي مختلف سندروم حاد كرونري در كيفيت زندگي اين بيماران موثر بوده و مي توانند در بهبود بعضي از ابعاد آن نقش مثبت داشته باشد.

Background: Improving the quality of life (QOL), as the most important goal of therapeutic interventions, is considered in the chronic diseases. This study aimed to evaluate the outcomes of different treatments on QOL in patients with acute coronary syndrome. Materials and Methods: This cohort study was performed, using the convenience sampling, on 167 patients hospitalized with acute coronary syndrome in Kashan Shahid-Beheshti hospital during 2013-2014. Under the supervision of a cardiologist and based on the standard protolab, the QOL of the patients who were received a drug therapy, angioplasty or bypass graft was evaluated before and two months after receiving the treatments using the short form-36 (SF-36) tools. Results: One-hundred and sixty-seven patients (mean age, 56.5± 10.22) were studied. Among them 50.3% were female. Angioplasty and drug therapy had positive effects on the mental health and bodily pain dimensions and increased the total score for QOL. Moreover, drug therapy had a positive impact on the social activity dimension (P=0.01). Coronary artery bypass graft improved the role playing dimension (P=0.005). No significant difference was found in QOL among the three groups: drug therapy; angioplasty and coronary artery bypass graft (P=0.67). Conclusion: Different therapeutic interventions improve the QOL in the acute coronary syndrome and can have a positive effect on some life dimensions of patients.