تغييرات اسمولاريته پلاسما و برخي فاكتورهاي خوني دو گروه وزني از بچه ماهيان انگشت قد سوف سفيد Sander lucioperca، در مواجهه با شوري

Changesin plasmaosmolarityandsome hematological parametersof two sizes of Zander, Sander lucioperca, infacing tohigher salinities

تاثير وزن بر ميزان سازگاري با شوري محيط در دو گروه وزني يك و دو گرم از بچه ماهيان سوف سفيد درياي خزر (Sander lucioperca) با استفاده از مطالعه ميزان بقا ، تغييرات فشار اسمزي پلاسما در فواصل زماني 0، 6، 24، 72 و 240 ساعت پس از انتقال مستقيم به آب شيرين، آب شور 7 در هزار و آب درياي خزر (12 در هزار) مورد بررسي قرار گرفت. همچنين مقادير هموگلوبين، هماتوكريت، RBC، MCV، MCH و MCHC مربوط به زمان 240 ساعت پس از مواجهه با شوري اندازه گيري شد. تاثير وزن بر ميزان فشار اسمزي در هر دو گروه معني دار بود (05/0P < ). اسمولاريته پلاسماي بچه ماهيان يك گرمي، 72 ساعت پس از ورود به آب درياي خزر به طور معني-داري افزايش يافت (05/0P < ) و تا زمان 240 ساعت تقريباً ثابت باقي ماند، درحالي كه در شوري 7 در هزار، فشار اسمزي پلاسما در زمان 240 ساعت نسبت به زمان 72 ساعت كاهش معني دار يافت (05/0P < ). در دو گرمي ها اسمولاريته پلاسما، 24 ساعت پس از ورود به شوري درياي خزر به طور معني داري افزايش يافته و پس از اين زمان تا انتهاي 10 روز به طور معني داري كاهش يافت (05/0P < ) و در شوري 7 در هزار پس از افزايش معني دار در زمان 6 ساعت، روند تقريباً ثابتي را تا انتهاي آزمايش طي نمود (05/0P > ). تعداد گلبول هاي قرمز، مقادير هموگلوبين، هماتوكريت، متوسط هموگلوبين گلبولي و متوسط غلظت هموگلوبين گلبول ها در بچه ماهيان دو گرمي منتقل شده به هر دو تيمار آب شور 7 و 12 در هزار، در انتهاي آزمايش نسبت به آب شيرين كم تر بود و در مقدار MCHC مربوط به آب 7 در هزار در دو گرمي ها كاهش معني دار نسبت به آب شيرين پيدا شد (05/0P < ). بر اساس نتايج بدست آمده به نظر مي رسد با وجودي كه مكانيسم هاي تنظيم فشار اسمزي بچه ماهيان دو گرمي در مواجهه با شوري بهتر از يك گرمي ها عمل نمود، اما يك گرمي ها نيز توان تحمل شوري محيط را در مدت 10 روز داشته اند. بنابراين سيستم تنظيم يون و آب بدن در آن-ها تا حدود نسبتاً زيادي مي تواند تكامل يافته باشد. به اين نتيجه كلي مي توان رسيد كه بچه ماهيان سوف سفيد از وزن يك گرم قادر به تحمل شوري هاي آب درياي خزر تا محدوده 12 در هزار مي-باشند

In this investigation effect of fish size on salinity tolerance of two size groups of Caspian sea Zander ,Sander lucioperca, fingerlings were investigated. The survival rate and plasma osmotic pressure changes in 0, 6, 24, 72 and 240 h after abrupt transfer to freshwater (0 ppt), 7 ppt and Caspian Sea salinity (12 ppt). Also, Hb, PCV, RBC and MCHC were measured at 240 h. The effect of body weight on plasma osmolarity was significant in both groups. There were not significant changes on plasma osmolarity of both size groups in fresh water. In size group 1, the highest plasma osmolarity value occurred at 72h after transfer to 7 and 12 ppt waters. The same situation was happened in 24 h for size group 2. The plasma osmotic pressure value of both groups reduced in both salinity of 7 and 12 ppt at 240 h and reached to new almost stable status. Hematological parameter values of size group 2 in salinity of 7 and 12 ppt were lower than fresh water at 240 h. Also there was a significant decrease in MCHC value of size group 2 fingerlings after transfer to salinity of 7 ppt at the 240 h. It seems that nevertheless the osmoregulatory mechanisms of size group 2 Zander fingerlings can act better than group 1, but the size group 1 zander fingerlings could tolerate salinity up to 12 ppt during 10 days acclimation period. Therefore we can conclude that zander fingerlings in 1 g body weight can tolerate up to 12 ppt water salinity (Caspian Sea salinity).