مقايسه هوش هيجاني در سه گروه نابينا، كم‌بينا و عادي

The comparison of Emotional intelligence among the three Groups of the Blind, Low vision and the Normal ones.

اين پژوهش با هدف مقايسه هوش هيجانی در سه گروه نابينا، كم بينا و عادی انجام گرفت. از آنجايی كه پژوهش حاضر به مقايسه هوش هيجانی در سه گروه افراد عادی، نابينا و كم بينا می‌پردازد از نظر گردآوری داده‌ها توصيفی و از نوع علی – مقايسه‌ای است. جامعه آماری شامل تمامی دانشجويان نابينا، كم بينا و عادی دانشگاه‌های شهر تهران بودند. از اين ميان مجموعاً 63 نفر به تفكيك از هر گروه 21 نفر به شيوه نمونه‌گيری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه هوش هيجانی بار- ان بوده است. برای بررسی فرضيه‌های پژوهش و تحليل نتايج حاصل از پرسشنامه پژوهش از تحليل واريانس (ANOVA) استفاده شده است. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده‌ها نشان داد كه بين مولفه هوش هيجانی و تمامی خرده مقياس‌های آن در سه گروه نابينا، كم بينا و عادی تفاوت معناداری وجود ندارد. به نظر می‌رسد مدت زمان طولانی كه افراد با معلوليت زندگی می‌كنند زمينه پرورش ابعاد عاطفی را می‌تواند ايجاد نمايد، به علاوه قرار گرفتن در سنين جوانی و بالاتر و برخورداری از تحصيلات در سطوح بالا به‌عنوان عامل پرورش هوش هيجانی می‌تواند مؤثر باشد. به اين ترتيب می‌توان نتيجه‌گيری كرد احتمالاً ظرفيت‌های هوش هيجانی در موفقيت اين افراد دخيل بوده و در مقايسه با ساير معلوليت‌ها توانمندی بالايی جهت مقابله با مشكلات ايجاد كرده‌اند.

The purpose of this research was to compare emotional intelligence among three groups of the blind, those having little eyesight and the normal ones. The statistical pool of this research was the students from all the three categories at Tehran universities. Altogether 63 students were selected-21 people from each group using the available sampling method. The tool used in this research was Bar-On Emotional Intelligence Questionnaire. In order to study the researchʹs hypothesis and analyze the data, as a result of the researchʹs questionnaire, Anova variance Analysis was used. The results indicated that there is not any significant difference between the emotional intelligence index and all other sub categories among the three groups of the blind, those having little eyesight and the normal ones. As a result, it seems that having lived with a disability has created an environment that is suitable for the cultivation of emotional dimensions. Additionally, during young ages and beyond and also being highly educated could be effective as factors for the cultivation of emotional intelligence. Thus, we can conclude that emotional intelligence has, probably, been responsible for the success of these individuals and compared to other disabilities, it has created more empowerment to fight against the problems.