بررسي توليد و خواص شيشه‌هاي اوپال غير فلويوريدي

شيشه‌هاي اوپال را از لحاظ تركيب شيميايي مي‌توان به دو گروه عمده فلويوريدي و غير فلويوريدي تقسيم بندي كرد. آنچه به عنوان اوپال معمولي در ايران توليد مي‌شود، نوع فلويوريدي آن است. در مقاله حاضر كه حاصل انجام پروژه‌اي مشترك بين دانشگاه علم و صنعت و شركت شيشه و گاز است، توليد چهار گروه از شيشه‌هاي اوپال غير فلويوريدي در مرحله آزمايشگاهي و خواص اين نوع شيشه‌ها مورد بررسي قرار گرفته است. در اين رابطه 10 نمونه شيشه‌هاي اوپال (كلسيم- فسفاتي) با تركيبات مختلف، 5 نمونه شيشه‌هاي اوپال (كلسيم- روي- فسفاتي)، 12 نمونه شيشه‌هاي خود اوپال (كلسيم- منيزيمي) و 14 نمونه شيشه‌هاي خود اوپال كلسيمي در مرحله آزمايشگاهي تهيه گرديد. در تمامي آزمايش‌ها، بچ حاصل از اختلاط كامل مواد اوليه در درون بوته نسوز آلومين بالا به مدت دو ساعت در دماي ?C1450 حرارت داده شدند. مذاب‌هاي توليد شده به درون قالب فولادي پيش گرم شده در دماي ?C 400 به ابعاد 2 ×2 ×15 سانتيمتر تخليه شد و سپس شيشه‌هاي حاصل در دماي ?C5 + Tg به مدت نيم ساعت آنيل شدند. مسايل ذوب و تاثير تركيبات مختلف بويژه قليايي‌ها و قليايي‌هاي خاكي در ميزان اوپاسيته شيشه‌ها مورد بررسي قرار گرفته است. خواص فيزيكي و شيميايي نمونه‌هاي بدست آمده از جمله الگوي ديلاتومتري،اوپاسيته، استحكام خمشي، مقاومت در برابر قليايي‌ها و مقاومت در برابر اسيدها با روش‌هاي استاندارد اندازه‌گيري شده و بر اساس نتايج حاصل از آزمايشها تركيب مناسب براي توليد هر يك از انواع شيشه‌هاي اوپال غير فلويوريدي توصيه شده است.