اثر افزودني‌ها بر قابليت عبور نور در شيشه سراميكهاي ميكايي

هدف ‌از اين‌پژوهش بررسي‌قابليت گذردهي نور در محدوده طول موجهاي مريي شيشه‌هاي سيستم (SiO2-Al2O3-MgO-K2O-B2O3-F) مي‌باشد. در اين تحقيق از افزودنيهاي مختلف مانند CaF2 , LiF, NaF استفاده شد. در واقع شيشه- سراميك‌ها زماني شفاف هستند كه كريستالها به اندازه كافي كوچك باشند و ضريب شكست كريستالها و زمينه شيشه‌اي، تفاوت زيادي نداشته باشند. بنابراين كريستاليزاسيون نمونه‌ها در دماي جوانه زني و رشد تحت عمليات حرارتي كنترل شده انجام شد. نتايج آزمايش اسپكتروفتومتري (طيف نورسنجي) حاكي از آن بود كه با افزايش دماي عمليات حرار تي و بزرگ شدن اندازه ذرات بلورهاي رسوب كرده اگر چه خواص مكانيكي بهبود مي‌يابد اما به علت افزايش ميزان پراكندگي، شفافيت شيشه- سراميك كاهش يافته و قابليت گذردهي نور در محدوده طول موجهاي مريي در مورد شيشه- سراميكها با ريز ساختار نانومتري وجود دارد. در اين ميان LiF تاثير بيشتري بر كاهش دماي تبلور و CaF2 بر ميزان فاز رسوب كرده دارد.