عنوان مقاله :
ثر 12 هفته تمرين اينتروال كم حجم با شدت زياد و تمرين تداومي سنتي برسطوح آديپونكتين و نيمرخ ليپيدي مردان جوان چاق
عنوان فرعي :
The Effects of 12 Weeks of Low-volume High-intensity Interval
پديد آورندگان :
عبدالملكي، عباس نويسنده گروه فيزيولوژي ورزشي، دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه بوعلي سيناي همدان، ايران Abdolmaleki, Abas , سمواتي شريف، محمدعلي نويسنده گروه فيزيولوژي ورزشي، دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه بوعلي سيناي همدان، ايران Samavati sharif, Mohamdali , نيكبخت نصرآبادي، پروين نويسنده گروه فيزيولوژي ورزشي، دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه اصفهان، ايران Nikbakht Nasr Abadi, Parvin , اميني، راضيه نويسنده گروه ميكروب شناسي، دانشكده علوم، دانشگاه آزاد اسلامي واحد همدان، ايران Amini, Razie
اطلاعات موجودي :
دو ماهنامه سال 1393 شماره 0
كليدواژه :
آديپونكتين , تمرين تداومي سنتي , نيمرخ ليپيدي , تمرين اينتروال كم حجم با شدت زياد
چكيده فارسي :
مقدمه: به تازگي بررسي اثر روش هاي تمريني گوناگون، به ويژه تمرين اينتروال با شدت زياد، بر عوامل خطرزاي ناشي از چاقي گسترش چشمگيري يافته است. هدف اين پژوهش بررسي اثر 12 هفته تمرين اينتروال كم حجم با شدت بالا(HIIT كم حجم) و تمرين تداومي سنتي بر سطوح آديپونكتين و نيمرخ ليپيدي مردان جوان چاق بود.
مواد و روش ها: آزمودني هاي اين پژوهش را 34 مرد جوان چاق(سن: 6/3±4/22 سال، شاخص توده بدن: 4/2±98/32) تشكيل مي دادند كه به صورت تصادفي به 3 گروه HIIT كم حجم(11=n)، تمرين تداومي سنتي(11=n) و كنترل(12=n) تقسيم شدند. گروه هاي تمريني 3 جلسه در هفته و به مدت 12 هفته به تمرين پرداختند و گروه كنترل تنها فعاليت هاي روزمره خود را انجام مي داد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي آماري تحليل واريانس يكراهه و t همبسته استفاده شد.
يافته هاي پژوهش: نتايج نشان داد كه در گروه هاي تمريني نيمرخ ليپيدي و سطوح استراحتي آديپونكتين به گونه معناداري نسبت به پيش آزمون بهبود يافته بود.(P < 0.05) سطوح استراحتي آديپونكتين پس از مداخله در گروه HIIT كم حجم نسبت به گروه كنترل به صورت معناداري بالاتر بود،(P < 0.05) اما بين دو گروه تمريني تفاوتي يافت نشد. (P < 0.05)
بحث و نتيجه گيري: با توجه به تفاوت چشـمگير حجم هاي تمـرين HIIT كم حـجم و تـداومي سنتي به نظر مي رسد كه تمرين HIIT كم حجم به لحاظ زماني و هم چنين كاهش برخي از عوامل خطرزاي ناشي از چاقي با تمرين تداومي سنتي قابل مقايسه باشد.
چكيده لاتين :
Introduction: Recently, investigating the effect of different training methods, especially high-intensity interval training, on risk factors of obesity has been dramatically expanded. Hence, the aim of
this study was to investigate the effects of 12 weeks of low-volume high-intensity interval training and traditional continuous exercise training on adiponectin levels and lipids profile in obese young men.
Material & Methods: The subjects of this study were 34 obese young men (age: 22.4±3.6 years, BMI: 32.98±2.4 kg/m2) that were randomly divided into three groups of low-volume high-intensity interval training (LVHIIT) (n=11), traditional continuous exercise training (TCET) (n=11) and control (n=12). Experimental groups trained 12-weeks and 3 times in a week. Control group subjects performed only their routine activities. For data analysis, one way ANOVA and paired t-test were used.
Findings: The results showed that lipids profile and adiponctin resting levels im-proved significantly in experimental groups compared with pre-test values (p < 0.05). Resting levels of adiponectin in
LVHIIT group was significantly higher than in control group (p=0.037), but no differences were found between the experimental groups (p > 0.05).
Discussion &Conclusion: According to the profound differences in training volume of experimental groups, it is appeared that LVHIIT is comparable with TCET in terms of duration, and also reduces some of the risk factors of obesity.
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي ايلام
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي ايلام
اطلاعات موجودي :
دوماهنامه با شماره پیاپی 0 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان