تاثير آموزش كيفيت زندگي بر مولفه هاي سرمايه روان‌شناختي دانشجويان دختر

اين پژوهش با هدف بررسي تاثير كيفيت زندگي درماني بر مولفه هاي سرمايه روان شناختي (خود كارآمدي، اميدواري، تاب آوري وجهت گيري به زندگي) در دانشجويان دخترانجام شد. روش پژوهش آزمايشي و جامعه آماري، دانشجويان دختر روان شناسي عمومي دانشگاه پيام نور شهرضا بودند كه از بين آن ها به صورت تصادفي ساده 40 نفر (20 نفر گروه آزمايش و 20 نفر گروه گواه) انتخاب و سپس به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. طرح پژوهش آزمايشي دو گروهي با پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري بود. گروه آزمايش طي هشت جلسه تحت آموزش كيفيت زند گي درماني قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسش‌نامه سرمايه روان شناختي(مك گي، 2011)بود وداده ها با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيري(MANCOVA) تحليل شد. نتايج نشان داد كه در پس آزمون پس از كنترل پيش آزمون، بين گروه آزمايش و گواه دراميدواري، تاب آوري و جهت گيري به زندگي تفاوت معناداري وجود دارد. همچنين نتايج نشان داد كه در پيگيري پس از كنترل پيش آزمون در خودكارآمدي، اميدواري و در جهت گيري به زندگي بين گروه آزمايش و گواه تفاوت معناداري وجود دارد.