مقايسه ي سبك‌‌ زباني ترجمه‌هاي منظوم نهج‌البلاغه ي اميد مجد و محمّدحسين سلطاني

Comparing linguistic style of Nahj-ol-balagha versified translation of Omid Majd and Mohammad Hossein Soltani

از نهج‌البلاغه ترجمه‌هاي فراواني به زبان فارسي صورت گرفته‌است كه در ميان آن‌ها ترجمه‌هاي منظوم هم به چشم مي‌خورد. هدف از اين مقاله بررسي سبك‌شناختي ترجمه ي منظوم اميدمجد و محمّدحسين سلطاني از نهج‌البلاغه در سطح زباني است كه اين مقايسه در بخش حكمت‌هاي نهج‌البلاغه و با روش توصيفي- تحليلي انجام شده است. ترجمه ي هر دو شاعر در بخش زباني در سه قسمت آوايي، لغوي و نحوي بررسي شده است. نتايج حاصل از اين پژوهش بيانگر آن است كه سبك ترجمه ي منظوم مجد از هر دو ويژگي حسّي و انتزاعي برخوردار است، امّا در ترجمه-ي سلطاني واژگان حسّي تقريباً دو برابر واژگان ذهني به‌كار برده شده‌اند و سبك او حسّي (نمايشي) است. همچنين ميزان آشنايي اين دو مترجم با علوم ادبي و تسلّط آن‌ها به زبان را مي‌توان از بررسي آوايي، لغوي و نحوي ترجمه ي آنان به‌خوبي دريافت.

There are many translations of Nahj-ol-balagha into Persian in which some are versified. The aim of this research is to compare versified translations of Omid Majd and Mohammad Hossein Soltani regarding linguistic level among Hekmats with a descriptive-analytical method. Both translations are studies in three parts: phonetic, verbal and grammar. Results show versified translation of Majd is more emotional and creative but in Soltani’s translation, emotional words are twice as many as mental ones and his style is emotive. Also, translater,s interpreterʹs familiarity with literary and their proficiency in the language could be well understood from review of the phonetic, verbal and grammar of their translations.