پيشگيري غيركيفري از جرم در نهج البلاغه

Non Criminal Prevention in Nahj-ol-balagha

امروزه پيشگيري غيركيفري از جرم، جايگاه ارزشمندي در سياست جنايي كشورها به خود اختصاص داده است. علت اين امر را نيز مي توان افزايش بي رويه ارتكاب جرم در جوامع و عدم توفيق در اقدامات قهرآميز و سركوب گرانه و بدون نتيجه حقوق كيفري در مبارزه با بزهكاري دانست. به همين علت، تلاش هاي گسترده اي در سطح بين المللي به صورت تصويب و پذيرش اسناد بين المللي حقوق بشر در جهت كاهش بزهكاري صورت پذيرفته است. اسنادي كه عمدتاً افزايش كارايي امور غيركيفري از جمله بهبود وضعيت اقتصادي را مدنظر قرار داده اند. به عبارت ديگر، اقداماتي نيز كه تاكنون در اين راستا در جهان اتخاذ شده، بدون توجه كافي به ساير معيار‌ها از جمله اخلاقي و تربيتي كه سهم عمده اي در پيشگيري غيركيفري از جرم ايفا مي‌كنند مي‌باشد. اين در حالي است كه بررسي فرامين و توصيه‌هاي مندرج در نهج البلاغه نشان مي‌دهد قرن‌ها قبل از آن كه مفهوم پيشگيري غيركيفري از جرم در علوم جنايي مطرح شود، اين موضوع به صورت همه جانبه مورد توجه اميرالمومنين علي(ع) قرار داشته است.

Nowadays, prevention of crime has a significant status in criminal policies of countries. The reason for this could be ceaseless increase in, punitive، crimes in societies and the failure of repressive measures that have been without any result in stopping crimes. For this reason, large efforts in international level in the form of enacting international documents of human rights for crime decrease has been made. However, these documents mainly target non-criminal matters including improvement of economic situation. In other words, the measures taken so far in this respect in the world have not paid enough attention to other factors like moral and educational measures that play main role about non-criminal prevention. By studying orders and commands in nahj-ol-balaghe, we find out even that centuries before the non-criminal prevention of crime was set up in criminal sciences, It was considered by Imam Ali in all spheres.