سخن سردبير شماره 93

sokhan sardabir no.93

سخن سردبير دوستان اگر حوصله كرديد شماره‌هاي اول فصلنامه علوم‌زمين را ورقي بزنيد و مطالب و موضوعات آنها را با شماره‌هاي پاياني و همين شماره‌اي كه در دست ‏داريد مقايسه‌ كنيد خواهيد ديد در طي عمر 24 ساله فصلنامه علمي- پژوهشي علوم‌زمين، چه زحماتي براي پيشرفت و اعتلاي اين دانش توسط اين نشريه ‏كشيده شده و چگونه فصلنامه علوم‌زمين افزون بر پر كردن خلا يك نشريه قابل قبول در زمينه علوم‌زمين پا را فراتر گذاشته و در سطح بين المللي هم جايگاه ‏شايسته‌اي پيدا كرده و وزن و كيفيت مقالات خود را به سطح مقالات ‏ISI‏ رسانده است، و تصديق خواهيد نمود كه اين يك موفقيت ملي براي علوم زمين ‏ايران مي‌باشد. بلي اين نوزاد 24 سال پيش اينك جواني برومند و شايسته شده كه حرف‌هاي زيادي براي گفتن دارد و مي‌رود كه به يك نشريه معتبر و معروف ‏بين المللي تبديل شود. ولي ... اين ميسر نبود جز با عنايات و محبت‌هاي فراوان شما فرهيختگان و دوستان فصلنامه كه با ارسال مقالات وزين خود در طول اين ‏مدت، زمينه اين موفقيت را فراهم آورديد و در اينجا جاي دارد كه مراتب سپاس و قدرداني دست اندركاران تهيه اين نشريه را به پيشگاهتان تقديم داريم، با ‏تجديد ارادت ويژه به حضور داوران محترم فصلنامه.‏ در بيست و چهارمين سالگرد تاسيس آن و در جلسه‌اي كه به همين مناسبت با حضور مدير مسيول محترم (رياست سازمان زمين شناسي و اكتشافات معدني ‏كشور) و اعضاي شوراي نويسندگان آن برگزار شد ضمن بررسي مسايل و مشكلات سر راه فصلنامه پيشنهاد جالبي توسط يكي از اعضا براي بزرگداشت ‏خدمات زمين‌شناسي مهندسي محمدحسن نبوي ارايه شد كه با استقبال و تاييد اعضاي حاضر در جلسه روبرو گشت و با دستور رياست محترم سازمان قرار بر ‏اين شد كه مقدمات اين يادمان فراهم و در زمان تعيين شده اجرا گردد.‏ اين موضع بهانه‌اي شد براي اينكه با كلامي چند از نبوي، (اين چهره ماندگار هميشگي و بي بديل زمين‌شناسي ايران) ياد كرده و براي آنها كه احياناً او را ‏نمي‌شناسند فتح بابي شده و ما نيز جزيي از حق نبوي بر گردنمان را ادا كرده باشيم.‏ ايشان متولد سال 1313 در شهرستان سمنان هستند كه پس از پايان تحصيلات دوره دبيرستان در سال 1335 در دانشكده فني تهران در رشته معدن پذيرفته و در ‏سال 1340 در گرايش زمين‌شناسي دانش آموخته شدند و از همان سال به اتفاق مهندس صميمي، نخستين كارشناسان زمين‌شناس و معدن بودند كه در سازمان ‏زمين‌شناسي كشور آغاز به كار نمودند و پس از 29 سال خدمت در سازمان بازنشسته شدند. ولي اين بازنشستگي تنها روي كاغذ بود و نبوي همچنان و تا ‏ساعت نوشتن اين سطور بيش از نيم قرن است كه دست از فعاليت برنداشته (بگوييد ماشا اله) و با علاقه و پشتكار مثال زدني به كارهاي زمين‌شناسي ادامه داده ‏است و خواهد داد. اين ستاره بي‌‎بديل آسمان زمين‌شناسي ايران آثار گرانبهايي از خود برجاي گذاشته كه بي اغراق در زمين‌شناسي اين سرزمين بي‌نظير يا كم ‏نظير مي‌باشند. كتاب " ديباچه‌اي بر زمين‌شناسي ايران" منتشر شده به سال 1355، از ديدگاه‌هاي مختلف زمين‌شناسي شاهكاري است جاودانه و نشانه‌اي از ‏دانش بالا و تسلط و آگاهي نبوي بر زمين‌شناسي ايران كه با وجود گذشت نزديك به 40 سال از نگارش آن، اين نوشتار هنوز در رديف مراجع اصلي و معتبر ‏در علوم‌زمين ايران مي‌باشد. به كارگيري واژه‌هاي فارسي معادل حتي خلق واژه‌هاي نوين در اين كتاب و ديگر آثار او كه بسياري از آنها به صورت مقالاتي در ‏مجلات به چاپ رسيده از ويژگي‌هاي انحصاري نوشتاري نبوي و علاقمندي او به علوم‌زمين و زبان فارسي و فرهنگ اين مرز و بوم است. ‏ كتاب " گردشگري زمين‌شناسانه در 101 پديده بي‌همتاي ايران زمين" او زير چاپ است ضمن آن كه در حال نگارش گنجينه‌اي گرانبها با عنوان" خورشيدي ‏كه در شاهنامه مي‌درخشد" است كه بي‌گمان اثري جاوداني و بي‌نظير خواهد بود.‏ روز بيست و پنجم مهر ماه كه روز زمين‌شناسي نامگذاري شده مصادف با هشتادمين سال تولد محمد حسن نبوي اين گوهر گرانبها و چيره ماندگار زمين‌شناسي ‏ايران است كه ما به نوبه خود آن را گرامي مي‌داريم و براي ايشان طول عمر همراه با سلامتي و موفقيت آرزومنديم.‏ بس نكته غير حسن بيايد كه تا كسي مقبول طبع مردم صاحب نظر شود و كلام آخر اين كه نبوي به معني واقعي مقبول طبع تمامي كساني كه با علوم‌زمين آشنايي دارند بوده و خواهد بود.‏